داروها و مسکنهای دیسک گردن

گردن درد یکی از علائم اصلی بیماری دیسک گردن یا دیسک سرویکال (cervical disk) است. در این بیماری، دیسک مابین مهره ها در ناحیه گردن دچار فتق (herniated) یا تخریب می شود و گاهی اوقات اعصاب را درگیر و تحت فشار قرار می دهد.

داروهای متعددی از مسکنها تا داروهای ضدالتهابی همانند استروئیدها می توانند در کاهش درد گردن در حین معالجه این عارضه مورد استفاده قرار بگیرند. با توجه به میزان درد گردن و نوع بیماری دیسک گردن ممکن است این داروها به تنهایی یا همراه با فیزیوتراپی یا درمانهای دیگر مورد استفاده قرار بگیرند.

داروهایی که معمولاً برای درمان دیسک گردن مورد استفاده قرار می گیرند در زیر شرح داده می شوند.

استامینوفن (تیلنول)

استامینوفن معمولاض جزء داروهای رده اول در درمان درد ناشی از دیسک گردن قرار دارد. البته با وجود اینکه استامینوفن جزء داروهای در دسترس و بدون نیاز به نسخه پزشک است ولی استفاده از آن کاملاً بی خطر نیست. طبق مطالعات انجام شده استفاده مداوم از استامینوفن می تواند به کبد آسیب برساند که این امر حتی درباره کسانی که مقدار توصیه شده این دارو را استفاده می کنند. برای اطمینان از عدم صدمات و عوارض جانبی این دارو حتماً دستور العمل استفاده را با دقت مطالعه کنید و بیشتر از مقدار مجاز توصیه شده توسط پزشک یا روی برچسپ دارو استفاده نکنید.

از نوشیدن مشروبات الکلی همزمان با مصرف استامینوفن به منظور به حداقل رساندن آسیب وارده به کبد، پرهیز کنید. همچنین ممکن است استامینوفن یکی از ترکیبات دارهای بدن نسخه دیگر باشد. بنابراین همواره به برچسپ داروها دقت داشته باشید که از عدم استفاده بیش از حد از استامینوفن جلوگیری شود.

دیسک گردن 2

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

 ایبوپروفن (مورتین، ادویل) و ناپروکسن (آلیو) جزء داروهای اصلی در کاهش درد و التهابات ناشی از دیسک گردن هستند. همانند استامینوفن، بسیاری از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی در دسترس و نیازی به نسخه پزشک ندارند ولی این داروها نیز باید با احتیاط مصرف شوند. این داروها می توانند عوارض جانبی بسیار جدی همانند خونریزی و زخمهای معده و روده و صدمه به کبد و کلیه ها شوند بویژه اگر طولانی مدت مورد استفاده قرار گیرند. همچنین این داروها مرتبط با احتمال خطر حمله قلبی یا سکته مغزی هستند.

بازدارنده های Cox-2 همانند سلبرکس نسل جدیدی از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هستند که دریافت انها از داروخانه ها آنها نیاز به نسخه پزشک دارد. این داروها ممکن است عوارض جانبی کمتری برای سیستم هضم و جذب بدن داشته باشند.

بسیار مهم است که در مصرف این داروها نیز برچسپ داروها را با دقت مطالعه و بیش از مقدار توصیه شده توسط پزشک یا برچسپ دارو استفاده نکرد. همچنین باید از استفاده از داروهای NSAIDs همراه با برخی داروهای دیگر به منظور جلوگیری از تداخل دارویی و مضرات احتمالی پرهیز کرد. بیمار باید با پزشک معالج درباره تمامی داروهایی که استفاده می نماید مشورت کند. بویژه در صورتیکه بیمار بالای 65 سال است یا دچار مشکلات کبدی یا کلیوی است باسد حتماً در استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی محتاط باشد. پزشک معمولاً با توجه به فوائد و مضرات این داروها استفاده یا عدم استفاده از این داروها را توصیه می کند.

مسکنهای مخدر

مخدرها همانند کدئین (که در تیلنول کدئین نیز موجود است)، هیدروکودون ( موجود در ویکودین و لورتاب)، اوکسی کودن (همانند اوکسی کونتین و همچنین در پرکوست و پرکودان نیز موجود است) می توانند باعث کاهش درد به میزان قابل توجه گردند به ویژه در موارد درد شدید که داروهای غیر مخدر موثر نباشند. همچنین در این موارد ترامادول (موجود در اولترام) که یک داروی بی حسی مخدر است می تواند موثر باشد. با این حال مصرف این داروها باید با احتیاط زیاد صورت گیرد چرا که این داروها می توانند عوارضی همچون خواب آلودگی، تهوع، یبوست و تنگی نفس شوند. همچنین در صورت عدم توجه به دستور العمل مصرف، این داروها می توانند منجر با اعتیاد شوند. بهترین نحوه استفاده از این داروها تنها به مدت یک یا دو هفته تحت نظر و راهنمایی پزشک است.

استروئیدها

استروئیدها نظیر پردنیزون (دلتاسون، اوراسون، استراپرد) باعث کاهش التهابات می شوند. اگرچه این داروها می توانند به صورت داروهای خوراکی مورد استفاده قرار گیرند ولی گاهی اوقات در درد دیسک گردن، به صورت مستقیم در ناحیه دردناک تزریق می شوند. تحقیقات نشان می دهد این داروها به صورت کوتاه مدت گردن درد را آرام می کنند ولی اثربخشی این داروها در دردهای مزمن و طولانی مدت مشخص نیست. شایع ترین عوارض جانبی تزریقات استروئیدی عفونت، سردرد، سردرد و خونریزی است. اثرات جانبی استروئیدهای خوراکی، که عموماً مورد استفاده قرار نمی گیرند، عبارتند از افزایش وزن، در موارد معدود افزایش فشار خون و پوکی استخوان است.

دیسک گردن 1

شل کننده های عضلانی

باسلوفن و سایر شل کننده های عضلانی، گرفتگی و سفتی عضلات کاهش می یابند. برخی تحقیقات، نشان دهنده موثر بودن این داروها در چند روز اول پس از صدمه حاد به گردن است. در هنگام استفاده از این داروها نیز باید به اثرات جانبی آنها نظیر خواب آلودگی،وابستگی به مصرف دارو و احتباس ادراری توجه داشت. بهترین روش استفاده از این داروها به صورت کوتاه مدت و تحت نظر پزشک است.       

داروهای ضد تشنج (anticonvulsants)

 اگرچه این داروها توسط سازمان نظارت بر دارو آمریکا (FDA) برای درمان تشنج تائید شده اند ولی این داروها همانند گاباپنتین (نورونتین)، کارمازپین (تگرتول) و پرگابالین (لیرکا) ممکن است در کاهش گردن درد مرتبط با عصب در این ناحیه موثر باشند. درباره درجه تاثیر این داروها روی گردن درد اطلاعات دقیقی در دست نیست ولی اعتقاد بر این است که این داروها در نحوه درک و دریافت درد توسط مغز موثر هستند. اثرات جانبی این داروها شامل سرگیجه، خواب الودگی، مشکلات بینایی و استفراغ است.

داروهای ضد افسردگی

داروهای ضد افسردگی نظیر آمی تریپلین (الاویل) و نورتریپتلین (پاملور) نیز ممکن است در کاهش درد مزمن گردن کمک کننده باشد. ممکن است تاثیر این داروها به چندین هفته وقت نیازمند باشد. عوارض جانبی این داروها شامل خواب الودگی، خشکی دهان، یبوست و احتباس ادراری است.

 

نگارنده: زری هاشمی

منبع: WebMD

لینک منبع:http://www.webmd.com/pain-management/medicines-that-can-help

درمان بی خوابی

4 دیدگاه دربارهٔ «داروها و مسکنهای دیسک گردن»

    1. مینو شفیعی

      مکمل غضروف ساز موجود در بازار گلوکوزامین کندرانتین هست که پس از مشورت با پزشک معالجتون میتونید مصرف کنید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا