کیست مچ دست (گانگلیون) و درمان آن

کیست گانگلیون می تواند به علت آسیب ، تروما یا استفاده بیش از حد ایجاد شود. اما اغلب علت آن ناشناخته است.

احتمال بروز کیست گانگلیون در زنان و افرادی که فشار زیادی بر روی مچ دست خود وارد می آورند ، مانند ژیمناست ها ، بیشتر است.

اگر کیست گانگلیون دارید ، حتی اگر بدون هیچ علائمی باشد ، برای بررسی بیشتر به پزشک مراجعه کنید.

پزشک شما می تواند به تصمیم گیری در مورد بهترین برنامه درمانی به شما کمک کند.

کیست گانگلیون نیاز به درمان فوری ندارد ، مگر در صورتی که در معرض تروما قرار داشته باشید. معمولاً مراجعه یک پزشک عمومی یا یک متخصص استخوان ها و مفاصل (متخصص ارتوپدی) کافی است.

کیست گانگلیون چگونه تشخیص داده می شود؟

ابتدا پزشک تومور را بررسی می کند و از شما در مورد سابقه پزشکی وعلائم تان سؤال می کند. همچنین ممکن است دستور تست های تصویربرداری نظیر اشعه ایکس ، اولتراسوند یا MRI بدهد.

به خصوص اگر نتوانند توده را ببینند ، ممکن است از مایع کیست نمونه برداری کنند.

درمان های خانگی برای کیست گانگلیون

در گذشته مراقبت در خانه شامل گچ گرفتن موضعی ، گرما درمانی و تکنیک های مختلف دیگری بود.

یکی از تکنیک های درمانی قرار دادن یک کتاب سنگین بر روی کیست بود. اما این روش درمانی امروزه دیگر به افراد پیشنهاد نمی شود. زیرا نشان داده شده است که کیست گانگلیونی دوباره باز می گردد و در واقع باعث آسیب بیشتر می شود.

کیست گانگلیون چگونه درمان می شود؟

کیست گانگلیون اغلب بدون درمان درمان می شود. اگر کیست درد و ناراحتی ایجاد نکند ، درمانی لازم نیست.

بسیاری از کیست ها بدون هیچ گونه درمان ناپدید می شوند. درمان های مختلفی در طول سال ها ارائه شده است.

بعضی از تکنیک ها شامل درمان ویژه ای نیست جز کاهش نگرانی در مورد کیست ، استفاده از یک سوزن برای برداشتن محتویات کیست (آسپیراسیون) و یا جراحی.

پزشک ممکن است شما را به انجام موارد زیر راهنمایی کند:

اجتناب از حرکات تکراری دست و مچ دست.
استفاده از بریس مچ دست . زیرا بی حرکت نگه داشتن مچ دست ممکن است باعث کوچک شدن کیست شود.
اگر کیست روی پا یا مچ پا قرار داشته باشد ، کفش هایی بپوشید که با کیست روی پای تان تماس نداشته باشد.

اگر کیست گانگلیون باعث درد و یا عدم تحرک شما می شود ، ممکن است پزشک محتویات کیست را توسط سرنگ بیرون بکشد.

در این روش ، مایعات را از کیست با یک سرنگ بیرون می کشند.

آسپیراسیون معمولاً شامل فرو کردن یک سوزن در کیست ، تزریق مواد مایعی مانند یک ترکیب استروئیدی (ضد التهابی) و ثابت نگه داشتن مچ دست برای جلوگیری از هر گونه حرکت می باشد.

اگر 3 بار آسپیراسیون را انجام دهید ، احتمال دارد میزان موفقیت بین 30 تا 50 درصد باشد.

کیست های گانگلیونی در پوسته تاندون فلکسور دست بیشتر به درمان جواب می دهند.