آیا افراد مبتلا به آرتروز در معرض ابتلا به سرطان هستند؟
افرادی که دارای آرتروز هستند ، نه تنها مفاصل دردناک دارند و از مبارزه با آرتروز خسته شده اند ، بلکه در معرض خطر ابتلا به برخی از سرطان ها نیز باشند. به نظر می رسد افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید در مقایسه با افرادی که به این بیماری مبتلا نیستند ، بیشتر در معرض خطر انواع مختلف بیماری سرطان هستند.
مطالعات مختلف انجام شده در طول سال ها نشان می دهد که خطر ابتلا به سرطان در بین افرادی که مبتلا به آرتریت روماتوئید هستند (RA) نسبت به سایر افراد بالاتر است. این مطالعات همچنین نشان داد که احتمال ابتلا به سرطان در چند سال اول پس از تشخیص آرتریت روماتوئید در افراد بالا تر می باشد.
کارشناسان می گویند این حساسیت شدید نسبت به ابتلا به سرطان به عوامل متعددی از قبیل ژنتیک ، شیوه زندگی و داروهایی که برای درمان آرتریت استفاده می شود بی ارتباط نیست.
آیا داروهای آرتروز سرطان زا هستند؟
شایان ذکر است که علاوه بر بیماری آرتروز ، خطر دیگری نیز برای ابتلا به سرطان وجود دارد. بلکه دارو هایی هم که برای درمان آرتریت روماتوئید مورد استفاده واقع می شوند ، می توانند سرطان زا باشند.
با توجه به یافته های اخیر، افرادی که مبتلا به آرتریت هستند در واقع به انواع خاصی از سرطان ها مبتلا نمی شوند. اما هنگامی هم که به این نوع از سرطان ها مبتلا شوند ، علائم آنها شدید تر خواهد بود.
برای مثال ، خطر ابتلا به سرطان پستان و همچنین سرطان های دستگاه گوارش ، کبد و کولون در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید بسیار پایین است. با این حال ، اگر این افراد به یکی از این نوع سرطان مبتلا شوند ، بیش از افرادی که آرتروز ندارند ، سختی خواهند کشید.
همچنین مرگ و میر در میان افرادی که به بیماری آرتروز و سرطان سینه گرفتار هستند ، در مقایسه با افرادی که فقط به سرطان سینه مبتلا هستند ، اما آرتریت ندارند ، تا 40 درصد بیشتر است.
چه ارتباطی میان سرطان و آرتروز وجود دارد؟
ارتباط قابل توجهی میان بیماری آرتریت و سرطان وجود دارد.
بر اساس تحقیقات منتشر شده مرگ و میر در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید و سرطان سلول های سنگفرشی ، سرطان های هماتوپوئیدی یا سرطان های دستگاه تنفسی فوقانی و پروستات بیشتر است.
میزان مرگ و میر افرادی که هم مبتلا به آرتریت و هم مبتلا به سرطان پروستات بودند ، 50 درصد بالاتر از افرادی بود که سرطان پروستات داشتند. اما به آرتریت مبتلا نبودند.
این مطالعه همچنین اشاره کرد که احتمال ابتلا به سرطان ریه در افرادی که مبتلا به آرتریت روماتوئید هستند ، افزایش می یابد و علائم شان نیز شدید تر است. همچنین خطر ابتلا به سرطان های لنفوپرولیفراتیو ، از جمله لنفوم هوچکین و لنفوم غیر هوچکین به طور قابل توجهی در این افراد افزایش می یابد.
با این حال ، افرادی که هم به آرتریت روماتوئید و هم به بیماری لنفوم غیر هوچکین مبتلا بودند ، میزان بهبودی مشابهی نسبت به افرادی داشتند که به این نوع لنفوم مبتلا بودند اما آرتروز نداشتند.
شواهدی وجود دارد که داروهای استئوآرتریت می توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند. حتی اگر برخی از درمان های استئوآرتریت و سرطان گاهی اوقات همپوشانی داشته باشند.
داروهای ضد رماتیسم سنتی
بعضی از داده ها نشان می دهد که داروهای ضد رماتیسم سنتی مانند (DMARDs) ها ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند. به طور خاص ، به نظر می رسد که برخی از DMARD های سنتی ممکن است خطر ابتلا به سرطان های مرتبط را افزایش دهد.
استفاده از داروی آزاتیوپرین با افزایش خطر ابتلا به اختلالات لنفوپرولیفراتیو و سایر بدخیمی در افراد مبتلا به آرتروز مرتبط است. در حالی که داروی سیکلوفسفامید خطر ابتلا به بیماری های بدخیم هماتولوژیک ، سرطان های دستگاه ادراری و مثانه و غیره را افزایش می دهد.
بعضی از داروهای بیولوژیک داخل وریدی یا تزریقی نیز خطر ابتلا به برخی از سرطان های خاص مانند لنفوم ها را افزایش می دهند. این داروها شامل داروهای ضد TNF، مهارکننده های JAK و مهارکننده های B-Cell می باشند.
چالش برای متخصصین پزشکی
این حقیقت که درمان های مورد استفاده برای مدیریت آرتریت و سرطان های بدخیم بالقوه باعث افزایش خطر می شود ، می تواند چالش بزرگی برای محققان و پزشکان باشد.
خطر ابتلا به لنفوم و سرطان ریه در افرادی که دارای آرتریت هستند ، در مقایسه با جمعیت عمومی ، افزایش می یابد.
دکتر لورا کاپلی استادیار پزشکی در بخش روماتولوژی در دانشکده پزشکی جانس هاپکینز در مریلند در مشاوره روماتولوژی می گوید :” مطالعاتی که اخیراً انجام شده نشان داده است که ریسک ابتلا به سرطان در افراد مبتلا به آرتروز به علت داشتن خود بیماری آرتروز است نه استفاده از داروهای بیولوژیک.”
یکی دیگر از متخصصان روماتولوژی ، دکتر اریک ماتسون ، MPH ، رئیس بخش روماتولوژی و استاد پزشکی در درمانگاه Mayo در مینه سوتا می گوید :” بیماری آرتروز با افزایش بیش از دو برابر خطر ابتلا به سرطان لنفوم همراه است. هر چه بیماری آرتروز شدید تر باشد ، این خطر در بیماران بیشتر افزایش می یابد که به سرطان مبتلا شوند.
هر دو پزشک پیشنهاد کردند که تحقیقات آینده در ارتباط با سرطان و آرتریت باید روی مکانیزم های بیماری آرتریت روماتویئد متمرکز شود که باعث می شود سرطان شدید تر و پیش رونده تر باشد.
آنها گفتند افرادی که در معرض ریسک بالای ابتلا به این دو بیماری هستند باید شناسایی شوند. همچنین لازم است سازوکارهای زیست شناختی پایه ای که به ارتباط میان این دو بیماری کمک می کنند ، مورد بررسی قرار گیرد.
سخنی با افراد مبتلا به آرتروز
بنیاد آرتروز پیشنهاد می کند که افراد مبتلا به آرتروز به عوامل خطر توجه کرده و آنها را مدیریت و کنترل کنند.
برای مثال ، ترک کردن سیگار بسیار مهم است. زیرا بیماری آرتریت روماتوئید و بیماری های ریوی با هم مرتبط هستند و بیمار را با احتمال مرگ مواجه می کنند.
علاوه بر همه اینها ، آمار نشان داده است که احتمال ابتلا به سرطان ریه در افرادی که مبتلا به آرتریت هستند و سیگار می کشند ، حدود 40 درصد بیشتر از افرادی است که سیگار می کشند اما به آرتروز مبتلا نیستند.
محققان خاطر نشان کردند که التهاب مزمن ممکن است یکی از عوامل مهم افزایش خطر ابتلا به سرطان در افراد مبتلا به ارتیت روماتوئید باشد.
وب سایت بنیاد آرتروز می گوید : “هنگامی که تصمیم می گیرید هرنوع دارویی را مصرف کنید ، باید به افزایش خطر ابتلا به بیماری های جدی و خطرناک ، هر چقدرهم جزئی توجه داشته باشید.”
سپس این وب سایت یادآور می شود که بیماری آرتریت کنترل نشده می تواند منجر به خطرات جدی و احتمالاً خطرناکی برای سلامتی افراد بشود. بنابراین بسیار مهم است که بیماران مبتلا به آرتروز ، در مورد انتخاب گزینه های درمان با عوارض جانبی و مزایای آنها اگاهی داشته باشند.
محقق و مترجم : مینو شفیعی
