80 درصد انسانها در طول عمر خود حداقل یک بار به کمردرد مبتلا شده اند و یکی از شایع ترین علل غیبت از کار و استفاده از بیمه و خدمات بهداشتی می باشد.روش های مختلف دارو درمانی،فیزیوتراپی،ورزش درمانی و جراحی به صورت کلاسیک و طب سوزنی،درمان رفلکسی عصبی،طب گیاهی و … به صورت مکمل در این زمینه رواج دارد.از آنجا که برنامه های مختلف تمرینی همواره یکی از روش های درمان کمردرد بوده است،این تحقیق انجام گرفت.هدف از این تحقیق این بود که آیا تمرینات درمانی متداول به همراه تمرینات چرخشی می توانند در مقایسه با درمان متداول فیزیوتراپی در کاهش کمردرد و ناتوانی موثر از آن موثر باشند.
روش:70 بیمار 30 تا 65 ساله مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی بطور تصادفی به سه گروه درمانی تقسیم شدند.گروه کنترل (10 نفر) تحت درمان معمول فیزیوتراپی شامل الکتروتراپی و گرمای سطحی قرار گرفتند.گروه تمرین درمانی اول (30نفر) تحت درمان معمول فیزیوتراپی و دو هفته برنامه تمرین درمانی ویژه شامل تمرینات ثبات دهنده،ویلیامز و مک کنزی قرار گرفتند.گروه تمرین درمانی دوم (30 نفر) تحت پروتکل درمانی قبلی به همراه تمرینات چرخش تنه قرار گرفتند.شدت درد (مقیاس VAS) و ناتوانی ناشی از درد (شاخص ناتوانی اوسوستری) پیش از اولین جلسه تمرین اندازه گیری شد و پس از آخرین جلسه تمرین تکرار شد.برای تحلیل آماری از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری (0/05 =P) استفاده شد.نتایج نشان داد،که پس از دو هفته،هر دو گروه تمرین درمانی متداول و تمرین درمانی همراه با حرکات در صفحه عرضی کاهش معنی داری در شدت درد و ناتوانی ایجاد کردند،در حالیکه هیچ تغییر معناداری در مورد گروه کنترل جهت کاهش شدت درد و ناتوانی دیده نشد.بین دو گروه تمرینات متداول و تمرینات متداول همراه با حرکات در صفحه عرضی نیز تفاوت معناداری در کاهش شدت درد و ناتوانی مشاهده شد (0/05 =P).تمرینات متداول همراه با تمرینات صفحه عرضی نسبت به تمرینات متداول،در کاهش شدت درد و ناتوانی موثرتر واقع شدند.
نتیجه گیری:با توجه به یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که تمرینات صفحه عرضی،روشی موثر در درمان کمردرد مزمن غیر اختصاصی است و می تواند به عنوان یک برنامه تمرینی مکمل بسیار مفید باشد.در رویکردهای اخیر درمانی تنها استفاده از یک شیوه تمرینی در درمان کمردرد غیر اختصاصی توصیه نمی شود،بلکه اعتقاد بر این است که باید با توجه به افزایش قدرت،استقامت،انعطاف،حس عمقی،هماهنگی درون عضلانی و بین عضلانی از شیوه های مختلف تمرینی به صورت ترکیبی استفاده شود.تحقیق حاضر پیشنهاد می کند که از تمرینات چرخشی در صفح عرضی بصورت ترکیبی با سایر تمرینات(ویلیامز،مکنزی و ثبات دهنده) در برنامه تمرین درمانی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی با میزان ناتوانی و درد متوسط جهت کاهش درد و افزایش توانایی آنها استفاده گردد.
