سندروم کارپال تونل و روش های جلوگیری از آن

سندروم کارپال تونل و روش های جلوگیری از آن

اگر شما از پشت میز نشستن ،تایپ کردن یا انجام فعالیت های روزمره که منجر به سوزش و بی حسی در دست و انگشتان نگران شده اید و در روز دردهای تیزی از مچ دستتان تا بازو  را تجربه میکنید مقاله ی زیر را بخوانید تا با سندروم کارپال تونل آشنا شوید:

این بیماری یک اختلال دردناک است که ناشی از فشرده شدن عصب کلیدی( مدیان) در مچ دست است. عصب مدین، عصبی است که درون ساختار تونل مانندی در مچ دست واقع شده است.این عصب از ساعد شروع میشود و تا کف دست امتداد می یابد و کنترل احساسات را بر عهده دارد. علاوه بر این اجازه میدهدتا شما قادر به حرکت انگشتان خود باشید. در دیواره بالایی این ساختار تونل مانند یک بافت همبند و در دیواره پایینی آن استخوان های مچ دست واقع شده اند. گاهی اوقات بر اثر ضخیم شدن و تورم تاندون ها این مسیر تونل مانند تنگ شده و باعث فشرده شدن عصب مدین میشود که ممکن است با درد، بی حسی،ضعف در کف و یا مچ دست توام باشد.

علائم و نشانه های سندروم کارپال تونل چیست؟

این علایم  به صورت تدریجی ، با سوزش مکرر،سوزن_سوزن شدن و یا بی حسی، خارش در کف دست و انگشتان به خصوص انگشت صوابه و میانه نمود یابد.بعضی از مبتلایان به این بیماری گاهی انگشتشان را حس نمیکنند و تورم بیش از حد آزارشان میدهد.این نشانه ها اغلب برای اولین بار در یک یا هر دو دست و در طول شب اتفاق می افتد.مبتلایان در طول شب از خواب بیدار میشوند و نیاز به حرکت و ارتعش دست خود دارند. اگر این علایم تشدید شوند آن ها با پدیده سوزن سوزن شدن در طول روز هم روبرو هستند و در مواردی که مزمن میشودو درمانی برای آن شروع نکنند حتی قادر به تفاوت بین سردی و گرمی هم نمی باشند!

علل بوجود آمدن سندروم کارپال تونل چیست؟

سندروم کارپال تونل در نتیجه ترکیبی از عوامل که باعث افزایش فشار بر روی عصب مدین و تاندون ها میشوند ایجاد میشود و به احتمال زیاد این اختلال در افرادی که به صورت مادر زادی کارپال تونلشان کوچکتر است بیشتر اتفاق می افتد. از عوامل به وجود آورنده ی دیگر می توان به تروما یا آسیب های حاصله به مچ دست که منجر به رگ به رگ شدگی،تورم و یا شکستگی میشوند اشاره کرد.

بیش فعالی هیپوفیز،کم کاری تیروئید،آرتریت ،روماتوئید،مشکلات فیزیکی_مفصلی در مچ دست،استرس های کاری،استفاده مکرر ار مچ دست و تکان دادن بیش از حد آن،احتباس مایعات در دوران بارداری و یائسگی و یا ایجاد کیست و یا تومور نیز از عوامل بوجود آمدن این اختلال میباشد. در بعضی از موارد نیز ممکن است هیچ کدام از فاکتور های نام برده،دخیل نباشند.

شواهد زیادی مبتنی بر بروز این بیماری در کسانی که حرکات تکراری و فعالیت های روزمره ی شدیدی با مچ دست خود انجام میدهند به دست آمده است.

چه کسانی بیش تر در معرض خطر ابتلا به سندروم کارپال تونل هستند؟

زنان سه برابر بیش از مردان مستعد بروز این بیماری هستند.شاید به این دلیل که ساختار فیزیکی تونل کارپال در دست زنان نسبت به مردان کوچکتر است.این سندروم در بزرگسالی بروز میکند،افراد مبتلا به دیابت و سایر اختلالات سوخت و سازی بدن که به صورت مستقیم اعصاب را تحت تاثیر قرار میدهد  در ریسک بالاتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند. تایپیست ها،ویالونیست ها ،نجارها و کسانی که در خط های تولید،مونتاژ و بسته بندی مرغ و مواد غذایی هستند نیز نسبت به سایرین احتمال ابتلا به این بیماری را بیش تر دارند.

سندروم کارپال تونل :

روش های تشخیص: تشخیص زود هنگام و اقدام برای درمان ، برای جلوگیری از آسیب دایمی به عصب مدیان بسیار حائز اهمیت است.فعالیت فیزیکی با دست ها،مچ، شانه ها و بازو ها به خصوص در بیمارانی که این علائم را تجربه کرده اند بسیار مهم است.باید مشخص گردد که علائم این بیماری بر اثر فعالیت های روزمره بروز کرده اند یا ممکن است بیماری جدیدی در کمین آن ها باشد.

مچ و انگشتان از نظر حساسیت به لمس، تورم،گرمی و تغییرات رنگی مورد بررسی قرار میگیرند.تست های آزمایشگاهی معمولی و اشعه x میتوانددیابت،ورم مفاصل و شکستگی را نشان دهد.

روش هاش درمان سندروم کارپال تونل:

درمان سندروم کارپال تونل باید در اسرع وقت آغاز شود.در صورت ابتلا به دیابت یا آرتریت روماتوئید ابتدا باید این اختلالات درمان شوند.درمان اولیه شامل استراحت دادن به مچ دست، به مدت حداقل 2 هفته و اجتناب از فعالیت هایی که ممکن است علائم را حادتر کند.استفاده از آتل به منظور جلوگیری از تحرک زیاد دست و چرخاندن و خم کردن آن هم بسیار مفید است. در صورتی که التهاب دیده شود از بسته های سرد کننده نیز میتوان استفاده کرد که به کاهش تورم کمک کند.

دارو درمانی :

استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپیرین، ایبوپروفن و سایر داروهای ضد درد و غیر نسخه ای میتوانند علایمی که در دوره کوتاهی بروز کرده اند و یا بر اثر فعالیت شدید حادث شده اند را کاهش دهد.

ورزش :

ورزش های کششی باعث تقویت عضلات در قسمت آسیب دیده میشوند که حتما باید با نظارت فیزیوتراپ ها و متخصص های درمانی باشد.

جراحی :

یکی از اعمال جراحی شایع در دنیاست که اگر علایم به بیش از 6 ماه طول بکشد توصیه میشود.در این عمل جراحی سرپایی که با بی حسی موضعی انجام میشود جراح بافت اطراف را برمیدارد و فشار روی عضله را کاهش میدهد.

پیشگیری از سندروم کارپال تونل:

تمرین های کششی در محیط کار

استراحت مکرر

استفاده از محصولات نگه داشتن مچ دست

استفاده از وضعیت صحیح و موقعیت دست

استفاده از دستکش