علت آب آوردن زانو و تخلیه مایع مفصلی
آب آوردن زانو به علت تجمع بیش از حد مایع در اطراف مفصل زانو اتفاق می افتد.
علل بسیاری برای تجمع آب و تورم زانو وجود دارد. ازجمله:
- آرتروز
- آرتریت روماتوئید
- انواع روماتیسم‌های التهابی
- آسیب به رباط ها و منیسک
- تجمع مایع در بورس
- بیماری‌های بدخیم
- عفونت و بیماری‌های کریستالی مفصل مانند نقرس
علت آب آوردن زانو درسنین بالا معمولاً آرتروز و درسنین پایین آرتریت روماتوئید است.
انواع روماتیسم‌های التهابی نقش مؤثری درابتلای افراد به تجمع مایع مفصلی دارند.
در مفاصل سالم مقدار اندکی مایع وجود دارد.
هنگامی که مایع مفصلی به علل مختلف افزایش پیدا می کند، زانو متورم به نظر می رسد.
[aparat id=” as3of”]
علائم تجمع مایع در زانو چیست؟
- تجمع بیش از حد مایع در مفصل موجب تورم زانو می شود.
- هنگامی که مقدار مایع مفصلی زانو افزایش پبدا می کند، اولین قسمتی که متورم می شود بالای کشکک است.
- ممکن است زانوی مبتلا بزرگترازدیگری به بنظربرسد.
- قطعات استخوان زانو درمقایسه با زانوی دیگربرجسته تردیه می شوند.
- هنگامی که مایع مفصل زانو افزایش پیدا می کند، خم کردن زانو دشوارمی شود.
- اگر زانو دچارجراحت باشد، ممکن است کبودی درقسمت جلو و یا عقب و یا دوطرف زانو دیده شود.
- همچنین تحمل وزن بدن برروی زانوی آب آورده مشکل است و درد غیر قابل تحملی ایجاد می کند.
علل تورم زانو چیست؟
علل تورم زانو می تواند شامل ورم مفاصل، آسیب به رباط زانو و یا واکنش طبیعی بدن به یک تصادف باشد.
دراین شرایط زانو با یک مایع محافظ احاطه می شود.
علل تورم زانو همچنین می تواند بیماری موقت و یا یک بیماری زمینه ای باشد.
نوع مایعی که در اطراف زانو تجمع می یابد بستگی به بیماری های زمینه ای، شرایط و یا نوع آسیبی دارد که باعث افزایش مایع شده است.
در اکثر موارد تورم به راحتی درمان می شود.
مبتلا بودن به استئوآرتریت یا شرکت کردن در ورزش های پر خطر که شامل حرکات سریع پرشی و جهنده است مانند فوتبال یا تنیس احتمال آب آوردن زانو را تشدید می کند.
در افراد چاق که وزن بیشتری برروی زانو می افتد، فشار بیشتری به مفصل زانو وارد می شود و موجب می شود که بدن مایع مفصلی بیش تری تولید کند.
پروسه تخلیه مایع مفصلی
پروسه تخلیه مایع مفصلی نیاز به آمادگی خاصی ندارد. این کار به صورت سرپایی و به راحتی درمطب پزشک انجام می شود.
برای این که بیمار درد تزریق را احساس نکند از بی حسی موضعی و یا تزریقی استفاده می شود.
ممکن است بیمار فقط یک لحظه درد فرو رفتن سوزن در مفصل را احساس کند.
هنگامی که سوزن در فضای مفصلی بیمار قرار داده شد، مایع مفصلی توسط سرنگ بیرون کشیده می شود. این کار باعث درد بیمار نمی شود.
هدف از تخلیه مایع مفصلی (آرتروسنتز) چیست؟
از تخلیه مایع مفصلی هم برای تشخیص مشکلات زانو و هم برای درمان پزشکی استفاده می شود.
تجزیه مایع مفصلی در آزمایشگاه به تشخیص علل تورم مفصل (افیوژن مفصل) یا ورم مفاصل مانند عفونت، نقرس و بیماری روماتوئید کمک می کند.
مایع مفصلی را می توان ازنظر شمارش گلبول های سفید، کریستال، پروتئین، قند و همچنین کشت برای تشخیص عفونت مورد بررسی قرار داد.
تخلیه مایع مفصلی همچنین می تواند یک درمان مفید برای رفع تورم مفاصل و درد باشد.
تجمع مایع موجب تورم می شود و این تورم باعث ازبین رفتن سلول های سفید خون می شود که منبع آنزیم هایی است که می تواند سلامت مفصل را بازگرداند.
درمان مفصل با این روش سریع ترانجام می شود.
چه کسانی نباید آرتروسنتز انجام بدهند؟
افرادی که در حال مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین و یا کومادین هستند نباید آرتروسنتز انجام بدهند.
زیرا ممکن است درگیرمشکلاتی مانند خونریزی داخل مفصل بشوند.
البته احتمال خطر بسیار کم است، مگر اینکه سطح رقیق کننده خون بیش از حد بالا باشد.
که در این صورت ممکن است لازم باشد آرتروسنتز به طور موقت به تعویق بیفتد.
در صورتی که پزشک ازنیدل بسیار باریک استفاده کند و پس از عمل در محل تزریق کمپرس سرد قرار داده شود، خطر خونریزی داخل مفصل به حداقل می رسد.
اگر پوست روی مفصل عفونت داشته باشد، به منظور جلوگیری از عفونت و گسترش آن به داخل مفصل تخلیه مایع نباید صورت بگیرد.
تخلیه مایع مفصلی چه عوارضی دارد؟
عوارض تخلیه مایع مفصلی نادر است. عوارض احتمالی شامل واکنش به بی حسی موضعی، کبودی یا خونریزی جزئی در مفصل است.
اگر کورتیزون استفاده می شود، ممکن است رنگدانه های پوست از بین برود و یک نقطه روشن درمحل تزریق باقی بماند.
عفونت مفصل یا آرتریت سپتیک از عوارض نادر اما جدی تخلیه مایع مفصلی می باشد.
مدت زمان بهبودی پس از تخلیه مایع مفصلی چقدراست؟
پس از تخلیه مایع مفصلی نیازی به ریکاوری نیست. اما ممکن است پزشک توصیه کند که برای مدت حداقل 24 ساعت از انجام فعالیت هایی که به مفصل فشار می آورند اجتناب کنید.
اگرپس ازانجام این پروسه درد شما ادامه داشت حتماً به پزشک معالجتان اطلاع دهید.
محقق و مترجم: مینو شفیعی
لینک 1
لینک 2
