علل خشکی مفصل چیست؟
مفصل ممکن است به دلایلی خوب حرکت نکند که در دایره تعریف خشکی مفصلی نیست.
به طور مثال، گاهی اوقات فرد به علت فلج عصبی یا عضلانی قادر به حرکت دادن یک مفصل نیست
و یا در انجام حرکت آن ضعف دارد
ولی فرد دیگری می تواند مفصل او را کاملا در تمام جهات حرکت دهد.
به عبارت دیگر حرکت اکتیو یا فعال مفصل مشکل دارد ولی حرکت پاسیو آن بی عیب است.
این وضعیت را خشکی مفصلی نمی گویند.
گاهی اوقات فرد به علت احساس درد مفصلی از حرکت دادن آن اجتناب می کند.
چون می بینید با حرکت دادن مفصل احساس درد وی بیشتر می گردد و اگر درد وی را بتوان با هر روشی از بین برد،
حرکت مفصل به خوبی و در همه جهات انجام می شود.
این وضعیت را هم خشکی مفصلی نمی گویند.
البته باید دانست بسیاری از موارد خشکی واقعی مفصلی همراه با درد است
ولی در این موارد حتی با رفع درد نمی توان مفصل را به خوبی حرکت داد.
پس وقتی نتوان مفصلی را حتی بعد از رفع کامل درد به توسط فرد دیگری کاملا حرکت داد
وضعیت ایجاد شده را خشکی مفصلی یا محدودیت دامنه حرکتی مفصل می نامند.
شایع ترین علت خشکی مفصلی، آرتریت است.
_ آرتریت علل متفاوتی دارد که مهم ترین آن ها عبارتند از :
_ آرتروز یا استئو آرتریت
_ روماتیسم مانند آرتریت روماتوئید، تب روماتیسمی، اسپوندیلیت انکیلوزان
_ بیماری های متابولیک مانند نقرس و نقرس کاذب
_ عفونت های مفصلی مانند عفونت های چرکی و عفونت سلی
_ تومور های داخل یا اطراف مفصل
_ علل دیگر خشکی مفصل عبارتند از :
_ گیر کردن استخوان یا غضروفی آزاد در درون مفصل
_ بد جوش خوردن یک شکستگی داخل مفصلی و ایجاد سطوح ناهموار در سطح مفصل
_ ایجاد اسنخوان اضافه و نا به جا در بافت های اطراف مفصل
_ کم شدن انعطاف یا کوتاه شدن بافت های اطراف مفصل مانند رباط، تاندون و عضلات
وقتی که به هر علتی بیمار یک مفصل خود را برای مدت طولانی حرکت ندهد،
بافت های نرم اطراف آن مانند عضلات، تاندون ها، رباط ها و کپسول مفصلی کوتاه می شوند و خاصیت کشسانی و انعطافی آن ها کمتر می گردد.
این تغییرات منجر به خشکی مفصل می شوند.
پس حرکت ندادن طولانی مدت هر مفصلی به هر علتی می تواند موجب خشکی مفصل شود.
خشکی مفصلی در ابتدا ممکن است در شروع حرکت باشد.
به طور مثال وقتی بیمار صبح از خواب بر می خیزد ممکن است احساس کند بعضی مفاصل او خشک هستند
ولی بعد از چند دقیقه حرکت کردن به تدریج حرکت آن ها روان تر می شود.
و یا ممکن است بیمار احساس کند بعد از مدت طولانی نشستن وقتی می خواهد بایستد زانوانش خشک هستند
ولی به ندریج و با مدتی راه رفتن به تدریج نرم تر می شوند.
این حالات در آرتروز و در روماتیسم مفصلی بیشتر دیده می شوند.
معمولا با پیشرفت بیماری این خشکی دائمی می شود.
_ در آرتریت مکانیسم های مختلفی می توانند موجب خشکی مفصلی شوند :
_ افزایش مقدار مایع مفصلی
_ رشد بافت سینوویال درون مایع
_ کلفت و ضخیم شدن کپسول مفصلی و کم شدن قابلیت ارتجاعی و انعطاف پذیری آن
_ از بین رفتن غضروف مفصلی و ساییده شدن سطوح استخوانی بر روی یکدیگر
_ ایجاد استخوان اضافی در لبه سطوح مفصلی که به آن استئوفیت می گویند.
مقالات بعدی ما را دنبال کنید.
