فرورفتن ناخن پا در گوشت و رهایی از درد آن
در اکثر موارد در اثر پوشیدن کفش تنگ به وجود می آید .فرو رفتن ناخن در پوست باعث تحریک ،قرمزی و گاه عفونت آن میگردد. گاه بیمار برای بهبود ناراحتی ناخن خود را
کوتاه میکند که این خود باعث تشدید ناراحتی میگردد .
برای پیش گیری از این عارضه ناخن را نباید به شکل گرد کوتاه کرد بلکه باید آن را طوری کوتاه نمود که گوشه آن بیرون ازپوست و نمایان باشد . و باید از پوشیدن کفش تنگ خودداری شود .
در مواردی که قرمزی و تحریک پوست وجوددارد کمپرس آب گرم و گذاشتن تکه کوچکی پنبه بین ناخن و پوست تا موقعی که ناخن رشد کرده و گوشه آن از پوست خارج
شود و همین طور دوری از پوشیدن کفش تنگ کافی میباشد.
در صورت پیدایش عفونت باید هرچه زودتر ،عفونت را درمان نمود . درمان ضایعه شامل شستشو در مایع ضد عفونی کننده پانسمان با آنتی بیوتیک موضعی و گاه تجویز
آنتی بیوتیک عمومی و درصورت موثر نبودن درمان جراحی همراه است .
درد ناشی از فشار به پا
به طور کلی عضلات و رباط های کف پا درموقع ایستادن و راه رفتن باعث نگه داری قوس کف پا میشود . در صورت وجود ضعف در این عضلات فشار زیادتری روی رباط های
کف پا وارد شده و اگر این فشار به مدت طولانی ادامه یابد موجب کم شدن و یا از بین رفتن قوس طولی پا میشود.
مهم ترین علل این ناراحتی عبارتند از:
- کفش های نامناسب
- ضعف عضلات و رباط های نگهدارنده کف پا بیشتر در افرادی که مدت طولانی بستری بوده اند دیده میشود.
- چاقی
- ورزش زیاد
در معاینه این بیماران حساسیت قوس طولی پا به خصوص حساسیت روی استخوان ناوی که در راس قوس کف پا قرارگرفته وجوددارد .
قوس طولی اکثراین بیماران کم تر از معمول است . گذاشتن پا درآب گرم به مدت 10تا 15 دقیقه باعث تسکین درد این بیماران شود .
در اشکال خفیف به بیماران توصیه میشود از کفش های لاستیکی با کف نرم استفاده نکرده و از کفش چرمی با کفمحکم استفاده کنند و در مواقع راه پیمایی ،کفش های ورزشی بپوشند .
در موارد شدید تر استفاده از کفش طبی با قوس طولی نرم توصیه میگردد.
در این بیماران ورزش های لازم برای تقویت عضلات کف پا ضروری است .
مقالات بعدی مارا در این زمینه دنبال کنید .