تعریفی از پای چنبری
یکی از مهم ترین و شایع ترین بدشکلی و دفورمیتی های مادرزادی پا چنبری است.در این نوع دفورمیتی قسمت جلو پا به سمت داخل و پایین چرخیده و در عقب پاشنه پا هم به سمت داخل تمایل دارد.میزان شیوع این عارضه در پسران بیشتر بوده و بیشتر موارد با سابقه خانوادگی همراه است.
علائم
مهم ترین تغییراتی که در پی این مشکل کلاب فوت در ساختمان پا کودک ایجاد می شود ،کوتاه شدن تاندون ها و زردپی های پشت پا و سمت داخلی مچ پا و کف ان است.در این بیماری مفصل تالوناویکولر دچار در رفتگی یا نیمه در رفتگی شده که باعث نزدیک شدن استخوان ناویکولر به قوزک داخلی مچ پا می شود.کوچک شدن پاشنه و چرخش آن به سمت داخل ،انحراف مچ پا و کف پا از سایر علائم این عارضه است.
چگونگی درمان کلاب فوت
این مشکل باید هرچه سریعتر و پس از زایمان درمان شود.شدت بیماری هر چقدر هم که باشدپزشکان ابتدا روش های غیر جراحی را شروع می کنند.
درمان غیر جراحی
پونستی: در این روش که به گچ گرفتن نیز مرسوم است پزشک با مانورهای خاص و وضعیت خاص،پای کودک را گچ میگیرد.
بریس: بریس ها در واقع کفش های متصل به میله هستند.استفاده از این کفش ها در سه ماهه اول روزی 23 ساعت و در 3-4 سال بعدی فقط در شبها است.
اگر بعد از جراحی از بریس استفاده نشود احتمال عود بیماری زیاد است.
درمان جراحی
گاهی با روش های غیر جراحی پزشک به نتیجه مطلوب نرسیده و نیاز به جراحی است.در این روش پزشک ارتوپد با بریدن لیگامان و تاندون های خاصی،استخوان ها را به وضعیت عادی باز می گرداند.پس از آن استخوان ها توسط پین و گچ در همان وضعیت نگه داشته می شوند.
پس از درمان پای کودک در حالت طبیعی است و می تواند به راحتی بازی کند، بدود و از کفش های معمولی استفاده کند.
