بیماری پرتس را بشناسیم!
بیماری پرتس (Legg _Calve_ perthes Disease) :
بیماری در اثر اختلال گردش خون هسته استخوانی سر استخوان ران به وجود می آید که منجر به نکروز آن می شود.
در موارد شدید، در کودکان با سن بالا و در صورت بروز اختلال در صفحه رشد و تشکیل بار استخوانی روند Remodeling سر استخوان
ران چندان موثر نیست و احتمال تغییر شکل سر استخوان ران و بروز استئوآرتریت بعدی افزایش می یابد.
شروع بیماری غالبا بین 4 تا 8 سالگی است و در پسران 4 برابر شایع تر از دختران است.
به طور کلی رشد جسمانی این کودکان از هم سالانه شان عقب تر می باشد. در موارد دو طرفه معمولا حدود یک سال اختلاف بین
زمان شروع بیماری در دو طرف وجود دارد وبه همین دلیل تصویر رادیوگرافیک دو طرف یکسان نیست.
حال عمومی این کودکان خوب بوده و محدودیتی در انجام کارهای روزمره ندارند. درد معمولا شدید نیست.
درد معمولا در مفصل هیپ بوده ولی گاهی به ران و زانو انتشار می یابد.
حرکات مفصل ران به خصوص حرکات چرخشی و دور کردن ران محدود و دردناک است.
در مراخل اولیه بیماری رادیوگرافی طبیعی بوده، فقط کوچک بودن اندازه سر استخوان ران دیده می شود.
تصویر آشکار بیماری در مرحله fragmentation اتفاق می افتد که با قطعه قطعه شدن fragmentation هسته استخوانی سر استخوان
ران خود نمایی می کند. در مرحله fragmentation اگر ارتفاع ستون طرفی سر کم نشده باشد و یا کاهش آن کمتر از 50٪ باشد،
بیش آگهی بیماری خوب است. اما اگر کاهش ارتفاع، بیشتر از 50٪ باشد، پیش آگهی خوب نیست.
تصویر رادیو‌گراقی در مرحله پیشرفته بیماری پرتس ممکن است با موارد زیر اشتباه گردد:
دیسپلازی متعدد اپی فیزها، بیماری مورکیو، کرتینیسم، بیماری گوشه و کم خونی با سلول های داسی شکل.
لازم به ذکر است که در موارد ذکر شده درگیری هیپ دو طرفه است لیکن در پرتس معمولا یک طرف را درگیر کرده و اگر دو طرفه باشد
تصویر رادیوگرافیک آن به علت اختلاف زمانی پدیداری آن یکسان نیست.
هرچه گرفتاری سر زیادتر بوده سن بیش تر باشد و جنس بیمار دختر باشد تغییر شکل استخوان بیشتر بوده و پیش آگهی بیماری بدتر
است.
اصولا مهم ترین عامل تعیین کننده پیش آگهی دیررس بیماری شدت تغییر شکل سر در زمان بلوغ اسکلتی است.
در مواردی که علایم تحریک مفصل ران وجود دارد باید بیمار را بستری کرده و با گذاشتن کشش پوستی به مدت 2 تا 3 هفته آن را بر طرف نمود.
در مواردی که میزان ابتلا زیاد بوده، سن بیمار بیش از 4 تا 5 سال باشد و یا در مواردی که سن یا میزان ابتلا کمتر و بیمار تحت نظر بوده
و بیماری عود کرده است باید آن را درمان کرد. هدف از درمان گذاشتن سر استخوان ران به طور کامل در داخل حفره استابولوم
(containment) تا التیام کامل بیماری است.
برای این کار می توان از تجویز بریس مانند بریس اسکاتیش رایت و یا عمل جراحی (واروس استئوتومی انتهای فوقانی ران یا ستئوتومی
سالتر لگن) بهره جست.
کلینیک تخصصی فیزیوتراپی شایگان مهر آماده ی خدمت رسانی به شما عزیزان است.
مقالات بعدی ما را در این زمینه دنبال کنید.
