بیماری های مچ دست که شاید برای شما اتفاق افتد
مچ دست از هشت استخوان کوچک به وجود آمده است که در دو ردیف قرارگرفته اند.
در سطح کف دستی ،رباط عرضی مچ دست ،استخوان های مچ دست را پوشانده اند و از درون این کانال ده عنصر زیر میگذرند.
- چهار تاندون فلکسور سطحی
- چهار تاندون فلکسور عمقی
- تاندون فلکسور بلند شست
- عصب مدین
مچ دست از نظر حرکات به دو دسته تقسیم میشود .
مفصل رادیوکارپال که اجازه فللکسیون ،اگسنانسیون،ادداکسیون و ابداکسیون را میدهد.
مفصل رادیو اولنار تحنانی که باعث سوپیناسیون و پروناسیون میشود .
گانگلیون مچ دست
برجستگی نرمی است که در اطراف مفصل ها و غلاف رباط ها به خصوص در ناحیه مچ دست دیده میشود . (شایع ترین برامدگی کیستیک در پشت مچ دست)
در خانم ها بسیار شایع تر از آقایان است.
اکثر موارد ،کیست درد ندارد و احتیاج به درمان خاصی نمیباشد. در صورت درد میتوان به مدت 6 هفته به بیمار مچ بند تجویز شود .
هر چند در بعضی موارد پزشکان با آسپیراسیون و تزریق کورتیکوستروئید در 50 درصد موارد گانگلیون را درمان میکنند.
در گانگلیون های جلوی مچ دست که در مجاورت شریان رادیال قرار دارند بهتر است پزشک تزریقی نکند .
در صورت بزرگ شدن کیست میتوان به کمک عمل جراحی برداشت اما باز هم احتمال عود وجود دارد.
بیماری کین باخ :
نکروز آواسکولار استخوان هلالی یا بیماری کین باخ شایع تر از نکروز دیگر استخوان های مچ دست است.به نظر میرسداشکال در خون رسانی به علت ترومبوز
عروق تغذیه ای عامل اصلی باشد.
بیمار از درد ،سفتی و محدودیت حرکات مچ دست و کاهش قدرت مچ درمشت کردن شکایت میکند.
در رادیو گرافی در مراحل اولیه و در مراحل بعدی تغییر شگل استخوان و پهن شدن آن دیده میشود .
در مراحل پیشرفته ،تغییرات دژنراتیو در مچ دست مشهود است . بهترین راه برای تشخیص مرحله اولیه بیماری کین باخ استفاده از MRI است.
امروزه در بیماران مبتلا به بیماری کین باخ که ،استخوان رادیوس آن ها بلند تر از استخوان اولنا باشد کوتاه کردن رادیوس و یا بلند کردن اولنا را برای برداشتن فشار از روی استخوان هلالی پیشنهاد میکنند.
در مراحل خیلی پیشرفته که تغییرات دژنراتیو در مفصل وجوددارد ،خشک کردن مچ دست و یا برداشتن ردیف بالایی استخوان های مچ دست بر حسب نیاز بیمار عمل انتخابی است.
بیماری دکوروان
بر اثر النهاب نیام مشتر وترهای عضلات راست کننده کوتاه شست و دور کننده دراز شست که سبب تورم و التهاب نیام های عضلات و تنگی آن ها میشود به وجود می
آید . بیماری بیشتر در زنان 40تا 50 ساله یا خانم های جوان در ماه های آخر آبستنی دیده میشود.
شکایت عمده بیماران درد در زیر استیلوئید استخوان رادیوس میباشد که بادرد شدت می یابد.
تست فینکل اشتاین :
در این تست بیمار شست دست خود را داخل انگشتان دیگر میگیرد و پزشک ،مپ دست را به صورت پاسیو به سمت اولنار میچرخاند .بیمار درد زیادی در ناحیه رادیال مچ دست احساس مینماید.
درمان طبی شامل داروهای ضد التهابی و اجتناب از انچام کارهای سنگین با دست میباشد.
درصورت شدید بودن علایم میتوان با تزریق موضعی کورتون در ناحیه دردناک و بیحرکت کردن مچ به مدت سه هفته تا حد زیادی درد بیمار را برطرف نمود. موارد مقاوم کاندید درمان جراحی و آزادکردن غلاف تاندون فرد مبتلا میباشد.
استئو آرتریت مچ دست
شیوع آن به مراتب کمتر از استئو آرتریت مفصل های اندام پایینی دیده میشود .
زیرا فشار کمتری روی مفصل های مچ دست دیده میشود .
بیماری غالبا متعاقب ضربه های وارد برمچ،شکستگی های مختلف،مثل شکستگی های انتهایی پایین استخوان رادیوس ،شکستگی استخوان اسکافوئید ،جوش نحوردن
استخوان اسکافوئیدو نکروز آواسکولار استخوان های مچ دست (به ویژه بیماری کین باخین ) به وجود میآید.
رادیوگرافی،کم شدن فاصله مفصلی ،نامنظمی و اسکلروز سطوح مفصلی را نشان میدهد.
درمان طبی:
شامل گرم نگه داشتن محل،داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ،تزریق درون مفصلی،هیدروکورتیزون و بالخره استفاده از مچ بند طبی است.
درمان جراحی:در موارد پیشرفته بیماری،خشک کردن مچ دست روش انتخابی است .
در موارد خاصی در افراد مسن میتوان از تعویض مفصل مچ دست استفاده نمیود.
استئوآرتریت مفصل بین اولین استخوان کف دست و استخوان ذوزنقه ای
این بیماری به مراتب شایع تر از مچ دست است و شایع ترین مفصلی است که در دست و مچ دست ،دچار استئوآرتریت میشود.
شروع درمان به صورت غیرجراحی است و درمواردی که درمان های طبی موثر واقع نشوند اقدم به درمان جراحی (رزکسیون آرتروپلاستی یا خشک کردن مفصل )میشود.
سل مچ دست :
ممکن است باعث تنوسینوویت سلی یا ابتلای مفصل مچ دست شود . درد،تورم،سفتی و محدودیت حرکات مفصلی از علایم برجسته بیماری است . و گاه فیستول های چرکی و یا آثار آن در مچ دست دیده میشود.
دررادیوگرافی استئوپروز ،کم شدن فاصله مفصلی و نامشخص شدن آن از علایم برجسته بیماری است .
در مراحل پیشرفته،خوردگی مفصل و انحدام آن دیده میشود .
درمان طبی شامل بی حرکت کردن مفصل،تجویز داروهای ضد سل و تقویت عمومی بیمار است و درصورت ناموفق بودن درمان های طبی در مرحله اولیه،که سطوح
مفصلی از بین نرفته اند ،سینوکتومی و درمراحل پیشرفته ،خشک کردن مچ دست عملی انتخابی است.
مقالات بعدی مارا در این زمینه دنبال کنید .
