فیزیوتراپی برای بیماران مبتلا به پارکینسون

بیماری پارکینسون بیماری پیچیده ای است که موجب ناتوانی بیمارمی شود.

این بیماری علائمی دارد که مانع حرکت عادی می شود. همچنین باعث احساس درد، سفتی و ضعف بخصوص درعضلات و مفاصل می شود.

فیزیوتراپی می تواند به کاهش این علائم کمک کند.

بیماران مبتلا به پارکینسون علاوه برمشکلات حرکتی علائمی مانند خستگی، درد، افسردگی و یبوست را نیز تجربه می کنند که علائم غیرحرکتی بیماری هستند.

این علائم تأثیر منفی برزندگی بیمار می گذارد و باعث ناتوانی بیمار می شود.

بیماران مبتلا به پارکینسون نیاز به مراقبت های گسترده ای ازجمله خدمات پزشکی و اجتماعی برای پاسخ گویی به نیاز های جسمی، اجتماعی و عاطفی دارند.

علائم پارکینسون شامل موارد زیر است:

درد های عضلات و استخوان ها.
اسپاسم های عضلانی غیر ارادی.
درد اولیه یا مرکزی.
درد عصب و بی قراری.

آیا فیزیوتراپی به درمان بیماری پارکینسون کمک می کند؟

فیزیوتراپی به درمان بیمار یپارکینسون کمک می کند. فیزیوتراپی به بیمار کمک می کند تا در شرایط موجود تغییراتی ایجاد کند.

اما کمکی به درمان بیماری پارکینسون نمی کند زیرا آسیب وارده به اعصاب را نمیتوان جبران کرد.

این تغییرات “درمان جبرانی” نام دارد و شامل یاد گیری تکنیک های جدید حرکتی، استراتژی و استفاده ازتجهیزات به منظور تقویت و نرم کردن عضلات می باشد.

بسیاری از این تمرینات را می توان در خانه انجام داد. هدف درمانگر بهبود استقلال و کیفیت زندگی بیمار همراه با پیشرفت عملکرد و تسکین درد می باشد.

فیزیوتراپی به کاهش مشکلات زیر کمک می کند:

مشکلات تعادلی
عدم هماهنگی
خستگی
درد
راه رفتن
عدم تحرک
ضعف

هدف از فیزیوتراپی برای بیماران مبتلا به پارکینسون

هدف از فیزیوتراپی برای بیماران مبتلا به پارکینسون کمک به موارد زیر می باشد:

حفظ و بهبود سطح عملکرد و استقلال که به بیمار برای بهبود کیفیت زندگی شخصی او کمک خواهد کرد.
استفاده از استراتژی های ورزشی و حرکتی به منظور بهبود تحرک.
اصلاح و بهبود الگوهای تکان ها و حرکات غیر طبیعی در صورت امکان.
به حداکثر رساندن قدرت عضلانی و انعطاف پذیری مفاصل.
اصلاح و بهبود حالت بدن و ایجاد تعادل و به حداقل رساندن خطرات ناشی از افتادن.
حفظ و نگهداری یک الگوی تنفس خوب و مؤثر در سرفه.
آموزش دادن به فرد مبتلا به پارکینسون و مراقب و یا اعضای خانواده او.
افزایش اثر دارو درمانی.

بعضی از داروهایی که برای کنترل علائم پارکینسون استفاده می‌شوند دارای تأثیر فوری است.

نحوه حرکت بیمارمعمولاً پس از شروع مصرف داروهای پارکینسون راحت تر می شود .

فیزیوتراپ چگونه به بیمار پارکینسونی کمک می کند؟

در مراحل اولیه پارکینسون، فیزیوتراپ می تواند به بیمار مشاوره بدهد. همچنین نحوه حفظ بدن و یک وضعیت خوب را به بیمار آموزش بدهد.

به این منظور حرکت‌ های درمانی خاص و تکنیک‌ های لازم برای مبارزه با علائم بیماری پارکینسون به بیمار آموزش داده می شود.

تمرکز برنامه درمانی بر فعالیت‌ هایی است که می تواند در زمینه مشکلات زیر به بیمار کمک کند:

بهبود سطح تناسب، نیرومندی و انعطاف پذیری اندام‌ های بدن.
ایجاد راهکار‌های مؤثر برای رفتن به تختخواب و خارج شدن از آن ، نشستن و یا بلند شدن از روی صندلی.
ساده‌ تر حرکت کردن در تختخواب.
بهبود وضعیت ایستادن و تغییر جهت دادن بدن.
بهبود وضعیت راه رفتن و ایجاد هماهنگی در اندام‌ ها.
بهبود توانایی انجام حرکت‌ های دست ها و کاهش خطر افتادن.
بهبود وضعیت بالا رفتن و پایین آمدن از پله‌ ها و لبه‌ های پیاده رو.
ایجاد قابلیت انجام بیش از یک فعالیت در یک زمان و به طور مؤثرتر.
ایجاد امکان شرکت در فعالیت‌ هایی که برای بیمار اهمیت دارد. در این موقع فیزیوتراپیست درباره چگونگی زمان بندی درمان‌ ها، حرکت‌ های اصلاحی مورد نیاز.

و فعالیت ‌های لازم بر اساس جدول زمان بندی اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار خواهد داد.

همچنین شما را در جریان تأثیر داروها و دستیابی به بهترین نتایج ممکن می گذارد.

با پیشرفت بیماری فیزیوتراپی بر روی راه رفتن، حالت بدن و تعادل بیمار تمرکز دارد.

فیزیوتراپ ممکن است کار با خانواده و مراقبان بیمار را نیز به عنوان بخشی از درمان آغاز کند.

اینها برخی از روش هایی است که فیزیوتراپیست ممکن است بتواند به بیمار کمک کند.

تمرینات فیزیوتراپی و ورزشی

تمرینات فیزیوتراپی و ورزشی باید به صورت مداوم و تا حد امکان ادامه پیدا کند. ممکن است تمرین های حرکتی حتی قبل از تشخیص بیماری برای بیمار تجویز گردد.

همچنین در این حالت ممکن است نحوه انجام ورزش ها با پیشرفت بیماری تغییر کرده و اصلاح شود.

برای مثال ممکن است از بیمار بخواهید به جای استفاده از دوچرخه عادی از دوچرخه ثابت یا چند پدال استفاده کند.

اگر پدال ها روی میز قرار داده شوند، می توانید برای تمرین حرکات دست ها نیز از آنها استفاده کنید.

ورزش های که برای بیمار مبتلا به پارکینسون تجویز می شوند شامل موارد زیر هستند:

باید حرکاتی برای بهبود وضعیت عضلات باز کننده (اکستنسور) یا ضد جاذبه انجام شود. زیرا به علت بیماری این عضلات بیشتر از سایر عضلات ضعیف می شوند.

حرکت های کششی می بایست با تمرکز بر چرخش عضلات گردن، کمر، ران و شانه انجام شود.
حرکت های کششی باعث کشیدگی عضلات جمع کننده می شود. مانند عضلات جمع کننده ران، زرد پی، پشت زانو و ماهیچه ساق پا. این عضلات هنگام ابتلا به پارکینسون سفت می شوند.

ورزش صورت برای بهبود حالت صورت مفید است.

ورزش های تنفسی به منظور ریلکس کردن و نیز کمک به حفظ وضعیت مناسب ریه مفید هستند.

ورزش های تعادلی نیز ممکن است در برنامه های حرکتی بیمار مورد توجه قرار گیرند.

استفاده از امواج مافوق صوت

استفاده از امواج ما فوق صوت برای درمان برخی علائم بیماری پارکینسون رایج است.

بیماری پارکینسون می تواند باعث ایجاد گرفتگی و سفتی بافت در قسمت های مختلف بدن به خصوص پایین شکم یا بالای ران شود.

گرفتگی و سفتی و تغییرات ایجاد شده در وضعیت بافت های بدن به علت ابتلا به پارکینسون باعث می شود وارد کردن سوزن و تزریق دارو به بافت دشوار شود.

در بسیاری از مواقع این شرایط بر وضعیت جذب دارو نیز تأثیر می گذارد.

استفاده از امواج مافوق صوت مشکلات بوجود آمده در وضعیت بافت ها را درمان می کند.

محقق و مترجم: مینو شفیعی

کاملترین مرجع اطلاع رسانی فیزیوتراپی و توانبخشی به زبان فارسی

برای تماس با پزشکان کلینک توانبخشی و فیزیوتراپی شایگان مهر اینجا کلیک کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه های مختلف پزشکی و یافتن پاسخ سؤالات خود علاوه بر سایت تخصصی گروه پزشکان شایگان مهر می توانید با سایر سایت های ما نیز تماس بگیرید.

فیزیوتراپی برای بیماران مبتلا به پارکینسون