آرنج تنیس بازان یا تنیس البو چیست؟
آرنج تنیس بازان شایع ترین علت درد آرنج به علت التهاب تاندون ها است که در عضلات خارجی آرنج احساس می شود.
این مشکل اغلب به دلیل استفاده بیش از حد و نادرست از عضلات ساعد و تاندون های اطراف مفصل آرنج رخ می دهد.
آرنج تنیس بازان لزوماً به ورزش تنیس مربوط نیست. با این حال ، تنیس بازان اغلب به این عارضه دچار می شوند.
نیمی از بازیکنان تنیس در زندگی حرفه ای خود ، به آرنج تنیس بازان بازان دچار می شوند. زیرا این عارضه به علت استفاده مکرر ازعضلات بروز می کند.
آرنج تنیس بازان معمولاً در بین افراد بین 30 تا 50 ساله رخ می دهد.
علائم بروز آرنج تنیس بازان
شایع ترین علائم آرنج تنیس بازان شامل درد ناگهانی در قسمت بیرونی و پایین تر از خمیدگی آرنج است.
درد ممکن است بیشتر در پایین آرنج به سمت مچ دست احساس شود.
درد می تواند زمانی رخ دهد که فرد دست خود را باز یا خم می کند.
همچنین درد در هنگام انجام حرکاتی مانند نوشتن و یا گرفتن اشیاء کوچک نیز احساس می شود.
آرنج تنیس بازان هنگام چرخش ساعد ممکن است درد ایجاد کند.
این درد ممکن است هنگام چرخاندن دسته درب یا دراز کردن کامل ساعد قابل توجه باشد.
علل بروز آرنج تنیس بازان
آرنج تنیس بازان می تواند ناشی از فعالیت های روزانه باشد.
از قبیل :
- استفاده از قیچی ؛
- خرد کردن مواد غذایی سفت ؛
- باغبانی ؛
- فعالیت های ورزشی که شامل پرتاب می شوند ؛
- شنا كردن ؛
- کار های دستی که شامل چرخاندن تکراری یا بلند کردن مچ دست باشد. مانند لوله کشی ، تایپ کردن ، یا آجرچینی .
گاهی اوقات هیچ علت ظاهری وجود ندارد.
تشخیص عارضه آرنج تنیس بازان
یک پزشک برای تشخیص این عارضه محدوده حرکت دست را بررسی می کند.
یک آزمایش ساده وجود دارد که یک فرد می تواند در خانه انجام دهد تا بداند که آیا به آرنج تنیس بازان مبتلا است یا خیر.
- پشت صندلی بایستید و دست های خود را روی پشتی صندلی قرار دهید.
- آرنج ها صاف باشند.
- سعی کنید در این حالت صندلی را بلند کنید.
اگر این عمل موجب درد در بخش خارجی آرنج شود ، احتمال ابتلا به آرنج تنیس بازان زیاد است.
گاهی لازم است که رادیوگرافی یا اسکن MRI برای جلوگیری از بیماری های سخت تر مانند آرتریت یا آسیب مفصلی آرنج استفاده شود.
با این حال ، تصویربرداری به ندرت لازم است.
پزشک طی معاینات فیزیکی محدوده حرکات آرنج بیمار را بررسی می کند.
این معاینه برای تشخیص آرنج تنیس بازان کافی است.
اگر درد آرنج پس از یک سال به درمان محافظه کارانه پاسخ ندهد ، انجام اسکن MRI لازم می شود.
اسکن MRI نسبت به رادیوگرافی با اشعه ایکس تصویر دقیق تری ازائه می دهد که شامل بافت نرم ، ماهیچه ها و تاندون های بازو می شود.
الکترومیوگرافی (EMG) نیز ممکن است برای بررسی آسیب عصبی توصیه شود.
محقق و مترجم : مینو شفیعی
