آیا ممکن است صدمات پا باعث ایجاد لخته خون بشود؟
معمولاً پس از اینکه پاها دچار آسیب یا جراحت می شوند ، با درد و ناراحتی زیادی روبرو می شوید. اما این چیزی نیست که شما باید نگران آن باشید.
چیزی که باعث نگرانی می شود احتمال لخته شدن خون بر اثر جراحت وارده است.
هرگاه رگ های خونی آسیب ببینند ، خون نزدیک به آنها به یک توده چسبنده یا لخته تبدیل می شود. برخی از لخته ها فقط بر روی رگ های نزدیک به سطح پوست تأثیر می گذارد. این وضعیت ، به نام ترومبوفلبیت سطحی ، معمولاً به مشکلات جدی منجر نمی شود.
اما هنگامی که یک لخته خون در داخل پا تشکیل می شود ، به عنوان ترومبوز ورید عمقی (DVT) شناخته می شود.
این لخته ها می توانند خطرناک باشند و اگر شکسته شوند و به ریه ها بروند ، بیمار دچار آمبولی ریوی (PE) می شود.
چه نوع آسیب هایی باعث تشکیل لخته خون می شوند؟
تروما می تواند بر اثر یک تصادف اتومبیل ، یک آسیب ورزشی یا حتی زمین خوردن ایجاد شود. حوادث معمولی که ممکن است منجر به لخته شدن شود عبارت هستند از:
- شکستگی استخوان ها ،
- ضربه های شدید ،
- کوفتگی های شدید ،
- صدمات عضلانی شدید.
مطالعات انجام شده در سال 2008 نشان داده است که حتی آسیب های جزئی اندام ها که نیازی به استراحت هم ندارد ، احتمال لخته شدن خون را افزایش می دهند.
محققان می گویند یک مورد از هر 13 مورد لخته خون ممکن است به علت مشکلات کوچک مانند پارگی عضلانی یا پیچ خوردگی مچ پا باشد.
بسیاری از افراد به علائم لخته شدن خون توجه نمی کنند.
علائم لخته شدن خون را می توان به سادگی با یک پارگی عضلانی ، گرفتگی و کشیدگی عضلانی ، پیچ خوردگی قوزک پا و یا حتی با درد ساق پا اشتباه گرفت.
علائم لخته شدن خون در پا :
- سوزش ،
- درد یا احساس ضعف مانند درد گرفتگی عضله ،
- احساس گرما در اندام ،
- تغییر رنگ پا مثلاً پوست قرمز یا رنگ پریده ،
- بیرون زدگی رگ ها .
اگر لخته به ریه های شما منتقل شود ، ممکن است علائم زیر را داشته باشید :
- سرفه خونی ،
- درد در قفسه سینه ،
- ضربان سریع قلب ،
- مشکل تنفسی ،
- درد در هنگام نفس کشیدن.
اگر پس از یک آسیب پا دچار چنین عوارض جانبی شدید ، با پزشک معالج خود تماس بگیرید.
کدام افراد بیشتر در معرض خطر لخته شدن خون قرار دارند؟
احتمال ابتلا به لخته شدن خون در بعضی از افراد بیشتر از سایرین می باشد. شانس شما هنگامی بالاتر است که یکی از موارد زیر در مورد شما صدق کند :
- سابقه خانوادگی ،
- بالا بودن سن ،
- ابتلا به اختلال لخته شدن خون یا بیماری وریدی ،
- سرطان ،
- بارداری ،
- استفاده از قرص های ضد بارداری ،
- هورمون درمانی جایگزینی ،
- داشتن اضافه وزن ،
- سیگار کشیدن ،
- بی تحرکی .
هر چند که احتمال تشکیل لخته خون در افراد جوان و سالم کمتر است ، اما غیرممکن نیست.
کم آب شدن بدن ، مسافرت به مقصد های دور دست ، و مجروح شدن در میدان های ورزشی از ریسک های لخته شدن خون در ورزشکاران می باشد.
نقش فیزیوتراپی در درمان لخته خون
فیزیوتراپی به طور معمول درمان های رایج برای درد های عضلانی و مفصلی را در برمی گیرد. اما گاهی اوقات یکی از این درد ها می تواند قاتل خاموش انسان ها یعنی ، ترومبوز ورید عمقی (DVT) باشد.
یک فیزیوتراپیست با تجربه با تشخیص به موقع ترومبوز ورید عمقی می تواند نقش مهمی در درمان و پیشگیری از این عارضه ایفا کند.
درمان ترومبوز ورید عمقی (DVT) می تواند شامل روش های متعددی باشد.
فیزیوتراپیست می تواند با انجام ماساژ های مختلف برای تحریک واکنش عروقی مؤثر تر در مناطق آسیب دیده و تمرینات خاصی که می تواند به تسکین عضلات آسیب دیده کمک کند و حتی تکنیک های فشرده سازی ویژه ، ترومبوز ورید عمقی را درمان کند.
جلوگیری از لخته شدن خون
اگر همچنان مصدوم هستید ، تحرک شما برای پیشگیری از لخته شدن خون ضروری می باشد. بیش از یک ساعت یکجا ننشینید و یا نایستید.
اگر احتمال ایجاد لخته وجود دارد از پوشیدن لباس های تنگ و چسبان خودداری کنید. پزشک ممکن است به شما توصیه کند که از جوراب های مخصوصی استفاده کنید.
نوشیدن مقدار زیادی آب و خودداری از مصرف نوشیدنی های الکل دار ، به ویژه در حال سفر به راه دور مانع لخته شدن خون می شود.
مواظب باشید پاها یتان در طول بهبودی دوباره صدمه نبینند.
با از دست دادن وزن اضافی و ترک سیگار می توانید احتمال ابتلا به لخته شدن خون را کاهش دهید.
محقق و مترجم : مینو شفیعی
