درمان سندرم تونل کوبیتال
سندرم تونل کوبیتال cubital tunnel syndrome اغلب می تواند با درمان های محافظه کارانه مدیریت شود.
به خصوص اگر الکترومیوگرافی نشان دهد که فشار عصب اولنار کم است.
موارد خفیف سندرم تونل کوبیتال اغلب به درمان های فیزیکی پاسخ می دهند.
این درمان ها شامل موارد زیر می باشد :
- اجتناب از فشار نامناسب در آرنج در طول فعالیت های روزانه ،
- در طول فعالیت های روزانه یک پد محافظ آرنج را زیر آرنج خود قرار دهید ،
- در طول خواب برای جلوگیری از خمیدگی بیش از حد آرنج از اسپلینت استفاده کنید.
درمان های غیر جراحی برای سندرم تونل کوبیتال
درمان های غیر جراحی برای درمان سندرم تونل کوبیتال عبارت هستند از :
- استفاده از داروهای ضد درد قوی NSAID یا داروهای کورتیزون ،
- فیزیوتراپی دست و یا استفاده از اسپلینت تجویز شده توسط پزشک ،
- مؤثرترین درمان بدون جراحی ، اسپلینت آرنج و اصلاح موقعیت های تشدید کننده است.
استفاده از اسپلینت در هنگام خواب معمولاً بیش از یک ماه مورد نیاز نیست. زیرا پس از آن موقعیت بازوی شما در طی خواب به اندازه کافی تغییر می کند.
درمان های جراحی برای سندرم تونل کوبیتال
جراحی برای سندرم تونل کوبیتال به این منظور در نظر گرفته می شود که فضای بیشتری برای عصب و تاندون ایجاد کند و به طور دائم فشار وارده بر روی عصب را کاهش دهد.
چند راه برای انجام این کار وجود دارد ، از جمله دو روش زیر:
- یکی از روش های معمول جراحی این است که عصب را به بخش جلویی آرنج منتقل کنند تا زمانی که آرنج خم می شود ، عصب درگیر نشود و کشیده نشود.
این جراحی انتقال عصب اولنار نام دارد.
عصب را می توان در زیر پوست و یا در زیر عضله نیز قرار داد.
- نوع دیگری از جراحی برای سندرم تونل کوبیتال این است که برجستگی را برداریم و اجازه دهیم که عصب به جلو و عقب حرکت کند و آرنج به راحتی خم و راست شود.
این نوع جراحی اپی کوندیل کتومی مدیال نامیده می شود.
در مواردی که اسپلینت کمک کننده نیست یا فشرده سازی عصب شدید تر است ، حدود 85٪ از بیماران به درمان جراحی پاسخ می دهند.
جراحی به منظور برداشتن فشار بر روی عصب اولنار انجام می شود.
این جراحی هایی شامل موارد زیر می باشد:
- برداشتن فشار از روی عصب اولنار ،
- تغییر دادن جای عصب به جلوی آرنج ،
- قرار دادن عصب در زیر یک لایه چربی ، زیر عضله یا درون عضله ،
- برداشتن برجستگی در قسمت داخلی قسمت آرنج ، اپی کوندیال مدیال ، که عصب اولنار از زیر آن عبور می کند.
در صورتی که جراحی برای سندرم تونل کوبیتال انجام شود ، بهبودی ممکن است همراه با محدودیت هایی در بلند کردن و حرکت آرنج و درمان توانبخشی باشد.
اگر چه بی حسی و سوزن سوزن شدن ممکن است به سرعت بهبود یابد ، اما بهبود قدرت دست و مچ ممکن است تا چند ماه طول بکشد.
محقق و مترجم : مینو شفیعی
