داروهای درمانی گردن درد می توانند سبب کاهش درد و التهابات بافتهای نرم شوند. استفاده از مسکنها و آرامش بخشها اجازه انجام ورزشهای آسان و حرکات نرم را می دهند همچنین در معالجه گردن درد کمک کننده هستند.
اگرچه غالباً مسکنها، شل کننده های عضلات و داروهای ضد افسردگی برای گردن درد استفاده می شوند ولی اثرات درمانی هیچ کدام از آنها اثبات نشده است.
مسکنهای در دسترس و بدون نیاز به نسخه پزشک برای گردن درد عبارتند از:
- پمادها، ژلها و کرمهایی همانند Bengay که روی گردن مالیده می شوند.
- استامینوفن همانند تیلنون که درد را کاهش می دهد.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی همانند ایبوپروفن (همانند ادویل) یا ناپروکسن (همانند آلیو) که می توانند سبب کاهش درد و التهابات در ناحیه گردن شوند.
داروهای مسکن برای گردن درد که نیاز به نسخه پزشک دارند عبارتند از:
- شل کننده های عضلات که در درمان دردها و اسپاسمهای شدید گردن زمانیکه درد شروع می شود مورد استفاده قرار می گیرند (گردن دردهای حاد )
- مسکنهای مخدر که برای دردهای شدید و کوتاه مدت گردن مورد استفاده قرار می گیرند.
- ضد افسردگیها که در درمان گردن دردهای طولانی مدت (مزمن) مورد استفاده قرار می گیرند.
- تزریقات استروئیدی که به ندرت در مورد گردن درد مورد استفاده قرار می گیرند. ولی در صورتی که مواردی همچون درد و بی حسی در بازو وجود داشته باشد که می تواند نشان دهنده تحریک یا تحت فشار قرار گرفتن ریشه عصب (رادیکولوپاتی) باشد.
عمل جراحی
به ندرت گردن درد به عمل جراحی نیاز دارد. ولی در صورت یکی از موارد زیر عمل جراحی ممکن است لازم باشد:
- آسیب و صدمه به گردن به نحوی که باعث شکستگی یا حرکت غیر عادی گردن شود (ناپایداری). با استفاده از عمل جراحی ستون مهره ها پایدار شده و از شکستگی استخوان که منجر به ناپایداری و احتمالاً فلج می شود جلوگیری می شود.
- فشار روی نخاع یا ریشه عصب سبب بی حسی یا ضعف پا، دست یا بازو می شود. درد شدید که برای چندین ماه بطول انجامد یا عدم کنترل روده و مثانه. فشار روی نخاع یا ریشه عصب ممکن است ناشی از عوارضی همچون تنگی کانال نخاعی، آرتریت گردن (اسپاندیلیت سرویکال) یا فتق دیسک گردن (دیسک هرنی گردن) باشد.
گزینه های جراحی
- دیسککتومی (با فیوژن یا بدون فیوژن): در این جراحی پزشک قسمتی از مواد دیسک که روی نخاع یا ریشه عصب فشار می آورد را بر می دارند.
- فیوژن مهره های گردن: در این جراحی، استخوانهایی در گردن به هم متصل و ثابت می شوند.
- عمل جراحی دی کمپرشن نخاعی یا حذف فشار از روی نخاع: در این عمل جراحی بخشی از استخوان یا دیسک برداشته می شود و به این ترتیب فشار از روی نخاع یا ریشه عصب در نخاع برداشته می شود.
گاهی اوقات به جای عمل جراحی فیوژن از جایگزینی دیسک مصنوعی استفاده می شود. این عمل جراحی امروزه تنها برای بیماران خاص و فقط توسط پزشکان بسیار متبحر انجام می شود. هنوز اثرات بلند مدت این جراحی مشخص نیست.
دیگر درمانها
دیگر درمانهای گردن درد ممکن است باعث کاهش علائم، بازگشت حرکت گردن و تقویت عضلات اطراف مهره های گردن شوند. تمام این موارد در پیشگیری از آسیب بیشتر کمک کننده اند.
انواع دیگر درمان عبارتند از:
- گردن بندهای طبی: گردن بندهای طبی ممکن است به صورت کوتاه مدت استفاده شوند و باعث کاهش درد با محدود کردن حرکات گردن شوند.
- تراکشن (traction)- کشش مکانیکی مهرهای گردن: در این روش از کشش گردن و آزاد کردن عصب نخاعی استفاده می شود. در صورتی از این روش استفاده می شود که احتمال خطر ناپایداری گردن وجود نداشته باشد. با این وجود شواهد قطعی درباره اثر این روش درمانی وجود ندارد.
- لیزر درمانی با شدت پائین: در این روش از لیزر برای کاهش درد و بهبود درمان استفاده می شود. مطالعات انجام شده نشان دهنده موثر بودن این روش در گردن دردهای کوتاه مدت و ناگهانی (حاد) همچنین بلند مدت (مزمن) است.
- ابلیشن رادیو فرکانسی (radiofrequency ablation): هدف از این روش قطع سیگنالهای درد در عصب است. ولی شواهد قوی در اثربخشی این روش وجود ندارد.
درمانهای جایگزین و مکمل
گاهی اوقات برای کاهش درد و بازگشت حرکت گردن، درمانهای مکمل و جایگزین استفاده می شوند. این درمانها عبارتند از:
- ماساژ: به آرامش بخشیدن و تمدد اعصاب، کاهش درد و افزایش انعطاف پذیری کمک می کند.
- یوگا یا کی گانگ: که شامل تمرینات ورزشی برای بهبود انعطاف پذیری، تنفس، کاهش استرس و حفظ سلامتی هستند.
- طب سوزنی: با فرو کردن سوزنها در نقاطی خاص، درد کاهش می یابد و برخی عارضه ها از بین می روند.
نگارنده: زری هاشمی
منبع: WebMD
لینک منبع:http://www.webmd.com/a-to-z-guides/neck-pain-medications
