علائم ، تشخیص و درمان اختلالات لگنی
نشانه های اختلال هیپ چیست؟
لگن مجموعه پیچیده ای ساخته شده از استخوان ، غضروف ، لیگامان ، عضلات و یک مایع روان کننده است.
به همین علت است که نشانه های بیماری های لگنی با توجه به علت اختلال و بخشی از مفصل هیپ که باعث ایجاد مشکل می شود ، متفاوت خواهد بود.
علائم شایع یک بیماری مفصلی هیپ عبارت هستند از:
- درد لگن ،
- لنگیدن ،
- کاهش دامنه حرکت در مفصل ران ،
- درد ارجاعی (ممکن است در پا احساس شود) ،
- سفتی عضلات ،
- درد پا هنگامی که وزن خود را روی پا مبتلا قرار می دهید.
افراد مبتلا به آرتریت هنگام راه رفتن ممکن است درد مزمنی داشته باشند. اگر به زمین افتادید و یا حادثه ای رخ داد که منجر به تورم یا درد لگن شد ، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
این نشانه ها حاکی از این است که ممکن است استخوان لگن شکسته باشد.
شکستگی هیپ اگر درمان نشود ، می تواند عوارض جدی ایجاد کند.
اختلالات هیپ چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر درد لگن دارید ، به پزشک معالج خود مراجعه کنید تا یک معاینه فیزیکی انجام دهد. برای تشخیص مشکل لازم است آزمایشات تصویربرداری انجام دهید.
تغییر شکل لگن یا آسیب ممکن است در یک معاینه مشخص شود.
در معاینه بالینی ، پزشکان اغلب پا ها را در جهات مختلف حرکت می دهند. آنها به دنبال مقاومت ، شنیدن صدا و یا درد هستند.
این علائم می تواند محل مشکل لگن را نشان دهد. با این حال ، آزمایش های بیشتری برای تأیید تشخیص لازم است.
آزمایشات تصويربرداری
آزمایشات تصویربرداری رایج که برای تشخیص اختلالات لگنی استفاده می شود عبارت هستند از:
- تصویر برداری با اشعه ایکس ،
- سونوگرافی ،
- اسکن استخوان ،
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)،
- آرتروگرام ،
آزمایش های تصویربرداری به پزشک اجازه می دهد تا جزئیات مفصل ران را مشاهده کند. پزشکان می توانند با استفاده از این تست های تصویربرداری هر گونه شکستگی ، تغییر شکل یا تورم را ببینند.
بیوپسی استخوان
پزشک معالج شما ممکن است بیوپسی استخوان را برای بررسی ناهنجاری های استخوانی و بافت های اطراف توصیه کند.
در طول بیوپسی استخوان ، پزشک جراح از یک سوزن برای جمع آوری یک نمونه کوچک از استخوان استفاده می کند.
نمونه ممکن است ناهنجاری هایی را در سلول های استخوان نشان دهد. این باعث می شود که پزشک به علت اختلال در لگن پی ببرد.
درمان اختلالات هیپ
درمان دارویی
داروها می توانند التهاب ناشی از آرتریت را درمان کنند. داروها همچنین باعث کاهش درد ناشی از اختلالات هیپ می شوند.
داروهای تسکین دهنده درد اغلب در درمان سندرم لگن تحریک پذیر مؤثر هستند و به کاهش درد بافت نرم کمک می کنند.
درمان جراحی
جراحی اغلب می تواند شکستگی ها و آرتریت شدید را بهبود بخشد. درمان جراحی برای فمور لغزنده اپی فیزیس این است که سر فمور را به محل برگردانند و مانع از لغزندگی دوباره آن شوند.
ممکن است ترمیم برخی از تاندون ها ، غضروف یا رباط ها با جراحی امکان پذیر باشد. در موارد شدید ، به ویژه در افراد مبتلا به آرتریت شدید یا آسیب ها ، جراحی جایگزین مفصل ران (آرتروپلاستی هیپ) ممکن است امکان پذیر باشد.
پروتز کل هیپ از انواع فلزی یا نوع سرامیکی یا پلی اتیلن (نوع پلاستیکی) ساخته شده است و دارای چندین قسمت از جمله توپ و گوی است.
این پروتز ها در برابر ساییدگی و پارگی مقاوم هستند. جراحی جایگزین هیپ یک روش نسبتاً مهم است ، و اکثر افراد شش تا هشت هفته پس از عمل جراحی فعالیت های عادی خود را از سر می گیرند.
چشم انداز اختلالات لگنی در دراز مدت چیست؟
عوارض ناشی از اختلالات لگن عبارت هستند از: ناتوانی در درست راه رفتن و درمان طولانی مدت برای درد های مزمن لگن.
بعضی از افراد ممکن است به علت اختلال لگن دچار تغییر شکل دائمی شوند. بسته به شدت اختلال ، ممکن است چندین عمل جراحی برای تصحیح آن لازم باشد.
محقق و مترجم : مینو شفیعی
