تنگی کانال نخاعی چیست و چگونه درمان می شود؟

تنگی کانال نخاعی چیست و چگونه درمان می شود؟

تنگی کانال نخاعی یک عارضه است که فضای درونی مهره ها کم شده و در نتیجه می تواند باعث ایجاد فشار بر روی ریشه های عصبی بشود که از کانال نخاعی وارد دست ها و پاها می شوند.

این بیماری معمولاً مهره های گردن و یا مهره های پایین کمر را درگیرمی کند. در حالی که برخی از افراد مبتلا به این بیماری ممکن است هیچگونه علامت و نشانه ای از وجود این بیماری نداشته باشند.

علت شایع این بیماری ساییدگی و یا پارگی مهره ها در اثر ابتلا به آرتروز است. در موارد شدید     پزشکان عمل جراحی را پیشنهاد می کنند تا فضای کافی برای نخاع و اعصاب نخاعی بوجود بیاید.

علائم و نشانه های تنگی کانال نخاعی چیست؟

علائم معمولاً به تدریج شروع می شوند و درطول زمان شدت می یابند. نشانه های بیماری با توجه به محل تنگی ، علائم متفاوتی دارد:

ستون فقرات گردنی :

وجود تنگی دراین قسمت باعث علائم زیر می شود :

• بی حسی ،
• ضعف ،
• سوزن سوزن شدن در پا و کف پا ، بازو و دست ،
• مشکلات راه رفتن و عدم تعادل ،
• بی اختیاری و عصبی شدن روده و مثانه

شایع ترین نشانه این بیماری سوزن سوزن شدن دست است.

ستون فقرات کمری :  

فشار وارده به اعصاب نخاعی در مهره های کمر می تواند عامل ایجاد فشار و سنگینی در پاها بشود. بخصوص در هنگام ایستادن و راه رفتن های طولانی. درهنگام نشستن و خم شدن به جلو درد کمترمی شود.

اگرمشکلاتی مانند درد ، بی حسی و ضعف در کمر، پا و یا دست دارید به پزشک مراجعه کنید.

علل بیماری تنگی کانال نخاعی چیست؟

بعضی از افراد به طور مادرزادی با تنگی کانال نخاعی به دنیا می آیند.  بیشترین عامل بروز این بیماری کم شدن فضای بین مهره ها است. دیگر علل این بیماری عبارتند از:

• تشکیل زائده های استخوانی. ساییدگی و یا پارگی ناشی از آرتروز می تواند بر روی رشد زائده های استخوانی مؤثر باشد.  همچنین بیماری پاژه در نتیجه بالا رفتن سن ایجاد شده و باعث رشد بیش از حد استخوان در ستون فقرات و ایجاد زائده در کانال نخاعی می شود.
• بیرون زدگی دیسک. دیسک کمر که نقش کمک فنر را در میان مهره ها بازی می کند با افزایش سن تمایل به خشک شدن دارد. ترک های قسمت بیرونی یک دیسک ممکن است به برخی از مواد داخلی نرم اجازه دهد که بیرون بزنند و بر روی نخاع یا اعصاب فشار وارد کنند.
• رباط ضخیم. رباط محکمی که به شما کمک می کند تا استخوان ستون فقرات را نگه دارید می تواند در طول زمان سفت و ضخیم شود. این رباط ضخیم می تواند به کانال نخاعی فشار وارد کند.
• تومورها. رشد غیرطبیعی سلول ها می تواند در داخل نخاع ، در غشایی که نخاع را تحت پوشش قرارداده است و یا در فضای بین ستون فقرات و مهره ها منجر به تنگی کانال نخاع شود.
• آسیب های نخاعی. تصادفات و تروما می توانند باعث دررفتگی یا شکستگی در یک یا چند مهره شود. شکستگی استخوان در ستون فقرات ممکن است به کانال نخاعی آسیب برساند. تورم بافت اطراف نخاع بلافاصله بعد ازعمل جراحی نیز می تواند بر روی کانال نخاع یا اعصاب فشار وارد کرده و باعث تنگی کانال نخاعی کمر بشود.

عوامل تشدید کننده.  اغلب افراد مبتلا به تنگی کانال نخاع سن بالا تراز 50 سال دارند. علت تنگی کانال نخاعی  در افراد جوان تر می تواند یک بیماری ژنتیکی مؤثر بر استخوان و یا عضلانی در سراسر بدن باشد.

در موارد شدید تنگی کانال نخاعی ممکن است اختلالات زیر ایجاد  شود:

• بی حسی ،
• ضعف ،
• مشکلات تعادلی ،
• بی اختیاری ،
• فلج.

اگر پزشک شما به تنگی کانال نخاعی مشکوک باشد ، شما را به متخصص اعصاب معرفی خواهد کرد و در صورت شدت این بیماری ممکن است به جراح معرفی شوید.

 آزمایشات لازم و تشخیص

تشخیص تنگی کانال نخاعی کمر می تواند مشکل باشد و نشانه های آن شبیه به بیماری کسانی است  که به بیماری های مربوط به سن بالا مبتلا هستند. تصویر برداری ممکن است برای کمک به تعیین دقیق علت واقعی ، علائم و نشانه های بیماری مورد نیاز باشد.

تصویربرداری های مورد نیازعبارتند از:

• اشعه ایکس. برای تأیید تنگی نخاعی مناسب نیست و فقط می تواند برای رد کردن مشکلات دیگری که علائم مشابه دارند کمک کند.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی . (MRI) این تصویربرداری می تواند صدمه به دیسک و رباط و همچنین وجود تومور را تشخیص دهد. مهم تراز آن ، می تواند فشار بر روی نخاع یا اعصاب نخاعی را نشان دهد.
• توموگرافی کامپیوتری.(سی تی اسکن)  سی تی اسکن پس از تزریق مواد رنگی انجام می شود و می تواند بیرون زدگی دیسک کمر، اسپرز استخوان ، تنگی کانال نخاعی کمر و تومورها را  آشکار کند.

درمان تنگی کانال نخاعی چگونه است؟

نوع درمانی که برای تنگی نخاعی دریافت می کنید با توجه به محل تنگی و شدت علائم و نشانه ها متفاوت می باشد.

دارو

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) .داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) به تسکین درد ناشی از تنگی کانال نخاع کمک می کند  و باعث کاهش التهاب می شود. برخی از این داروها مانند ایبوپروفن ، موترین و ناپروکسن  بدون نسخه در دسترس می باشد.
• شل کننده های عضلانی. داروها مانند سیکلو بنزاپرین می تواند اسپاسم عضلانی را که گاهی اوقات با تنگی کانال نخاعی رخ می دهد آرام کند .
• داروهای ضد افسردگی  . دوز شبانه از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین  می تواند به کاهش درد مزمن کمک کند .
• دارو های ضد تشنج. از برخی داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین برای کاهش درد ناشی از اعصاب آسیب دیده استفاده می شود.
• داروهای مخدر.  مانند اکسی کونتین و هیدروکدون حاوی کدئین هستند و می تواند ایجاد وابستگی کنند .

حرکات اصلاحی

اگر شما درد تنگی نخاع دارید ، احتمالاً نمی خواهید  در مورد فعالیت های ورزشی فکر کنید. با این حال ورزش ، کشش ، و حرکات تمرینی می تواند به تسکین درد و درمان قطعی تنگی کانال نخاعی کمر شما کمک کند. دکتر فیزیوتراپ می تواند حرکات لازم را به شما آموزش بدهد تا :

• قدرت مقاومت خود را بالا ببرید ،
• به انعطاف پذیری و استقامت ستون فقرات خود توجه داشته باشید ،
• تعادل خود را بهبود ببخشید.

تزریق استروئید

ریشه های عصبی  ممکن است در جایی که تحت فشارقرار دارند ، متورم و ملتهب شوند. تزریق کورتیکواستروئید در فضای اطراف این  نقاط می تواند به کاهش التهاب و تسکین برخی از فشارهای ناشی از تنگی کانال نخاعی  کمک کند.

اما توجه داشته باشید که تکرار تزریق استروئید می تواند استخوان اطراف و بافت همبند را  تضعیف کند ، بنابراین تنها چند تزریق در یک سال مجاز است.

جراحی

در صورتی که روش های درمان بدون جراحی مؤثر نباشند ، ممکن است پزشک گزینه جراحی را توصیه کند. هدف جراحی  از بین بردن فشار بر طناب نخاعی یا عصب ریشه ستون فقرات است .

• لامینکتومی. با  حذف بخشی از مهره آسیب دیده برای ایجاد فضای بیشتری در کانال نخاعی انجام می شود. در برخی موارد نیز ممکن است نیاز باشد تا مهره ها با هم ترکیب شوند و به حفظ قدرت ستون فقرات کمک شود .
• لامینوتومی. دراین عمل جراح با ایجاد یک سوراخ فقط قسمتی ازمهره را برمی دارند تا شدت فشار بر روی یک نقطه کم شود.
• لامینوپلاستی. این عمل فقط روی گردن انجام می شود. در این روش جراح یک برش در پشت گردن ایجاد می‌کند. سپس با استفاده از یک دریل (Burr) لایه‌ های استخوانی را از سطح داخلی مفصل صفحه‌ ای مهره بر می ‌دارد.

در اغلب موارد ، جراحی کمک می کند تا علائم تنگی کانال نخاعی تخفیف یابند. اما در برخی از افراد علائم همچنان باقی می ماند و یا بعد از عمل جراحی بدتر می شود .

خطرات و عوارض جانبی درمان جراحی

خطرات و عوارض جراحی تنگی کانال نخاعی کمر شامل موارد زیر است :

• عفونت ،
• پارگی در غشاء و فرآیند های غشایی است که نخاع را پوشش می دهد ،
• بوجود آمدن لخته خون در ورید پا ،
• زوال عصبی.

مراقبت از بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی در خانه

• کاهش درد.  مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند
• کمپرس گرم و یا سرد. برخی از علائم تنگی کانال نخاعی گردن ممکن است با استفاده از کمپرس گرما یا سرد کاهش یابند.
• رژیم غذایی و تغذیه. کم کردن وزن می تواند فشار را از روی مهره های کمر کم می کند.
• استفاده از عصا و واکر. این وسایل کمکی علاوه برثابت نگه داشتن ، می تواند به تسکین درد کمک  کند.  استفاده از بریس و کمربند طبی تنها با تجویز پزشک مجاز می باشد.

    محقق و مترجم : مینو شفیعی

لینک منبع

لینک منبع

منابع انگلیسی برای مطالعه بیشتر