میوسیت یا التهاب عضلانی چیست؟
میوسیت بیماری التهاب مزمن و پیشرفته عضلات است. برخی از انواع میوسیت با بثورات پوستی همراه می باشند.
تشخیص این بیماری نادر می تواند دشوار باشد و علت آن گاهی ناشناخته است.
هر بیماری که باعث التهاب ماهیچه ها می شود ، میوسیت نامیده می شود.
ضعف ، تورم و درد شایع ترین نشانه های میوسیت است.
علل میوسیت شامل عفونت ها ، آسیب ها ، بیماری های خود ایمنی و عوارض جانبی دارو ها می باشد.
درمان میوسیت با توجه به علل متفاوت است.
میوسیت می تواند بر کودکان و بزرگسالان تأثیر بگذارد.
به استثنای یک نوع میوسیت ، زنان احتمال دارد که از این بیماری بیشتر از مردان آسیب ببینند.
انواع میوسیت 
- درماتومیوسیتیس ،
- پلی میوسیت ،
- میوسیت بدن درگیر ،
- میوسیت نوجوانان ،
- میوسیت سمی.
Dermatomyositis (DM) درماتومیوسیتیس
ساده ترین شکل میوسیت برای تشخیص است . زیرا علائمی مانند راش های بنفش قرمز به شکل گل هلیوتروپ دارد.
این بثورات بر روی پلک ها ، صورت ، سینه ، گردن ، و پشت ایجاد می شود.
راش ها همچنین روی مفاصل دست و پا ، آرنج ، زانو و انگشتان پا دیده می شوند.
ضعف عضلانی به دنبال بروز راش ها ایجاد می شود.
سایر نشانه های درماتو میوسیتیس عبارت هستند از:
- پوسته پوسته شدن پوست ، خشک شدن پوست ،
- پاپول گاترون یا علامت گوترون ،
- مشکل در بلند شدن از روی صندلی ،
- خستگی ،
- ضعف عضلات گردن ، لگن ، کمر و عضلات شانه ،
- مشکل بلع ،
- خشونت صدا ،
- توده های سفت کلسیم زیر پوست ،
- درد عضلانی ،
- التهاب مفصلی ،
- ناهنجاری های صفحه ناخن ،
- کاهش وزن ،
- ضربان قلب نامنظم ،
- زخم معده.
میوسیت بدن درگیر
میوسیت بدن درگیر (آی بی ام) تنها میوسیتی است که بیشتر در مردان اتفاق می افتد.
اکثر افراد مبتلا به این بیماری بیش از 50 سال سن دارند.
میوسیت بدن درگیر با ضعف عضلانی در مچ دست و انگشت و همچنین در ماهیچه های ران شروع می شود.
ضعف عضله در عضلات کوچک تر مشخص تر و نامتقارن است ، و یک طرف بدن بیشتر از قسمت دیگر آسیب می بیند.
اعتقاد بر این است که میوسیت بدن درگیر ژنتیک است.
علائم میوسیت بدن درگیر عبارت هستند از:
- راه رفتن مشکل ،
- از دست دادن تعادل بدن ،
- زمین خوردن مکرر ،
- مشکل بلند شدن از موقعیت نشسته ،
- ضعف دست و کاهش سرعت انگشتان دست ،
- مشکل بلعیدن ،
- ضعف عضلانی ،
- درد عضلانی ،
- رفلکس های عمیق تاندون کاهش می یابد.
تشخیص میوسیت
پزشک با توجه به علائم بیمار از قبیل ضعف عضلانی یا سایر شواهد میوسیت را تشخیص می دهد. آزمایشات مربوط به میوسیت عبارت هستند از:
- آزمایش خون سطح بالای آنزیم های عضلانی مانند کراتین کیناز می توواند به معنای التهاب عضلانی باشد. سایر آزمایش های خون برای آنتی بادی های غیر طبیعی که ممکن است یک بیماری خود ایمنی را شناسایی کنند بررسی می شود.
- اسکن ام آر آی. یک اسکنر با استفاده از یک آهنربای قوی و یک کامپیوتر، تصاویری از عضلات ایجاد می کند. اسکن MRI می تواند به شناسایی مناطق میوسیت و تغییرات عضلات در طول زمان کمک کند.
- EMG نوار عصب و عضله با قرار دادن سوزن های الکترودهای در عضلات ، پزشک می تواند پاسخ عضلات را به سیگنال های عصبی الکتریکی آزمایش کند. نوار عصب و عضله تشخیص م دهد که عضلات ضعیف شده اند یا آسیب میوسیت دارند.
- بیوپسی عضلانی این دقیق ترین آزمون برای تشخیص میوسیت است. پزشک یک عضله ضعیف را تشخیص می دهد، یک برش کوچک روی آن ایجاد می کند و یک نمونه کوچک از بافت عضله را برای آزمایش برمی دارد. بیوپسی عضلانی منجر به تشخیص نهایی در اکثر افراد مبتلا به میوسیت می شود.
علل بسیاری از ضعف های عضلانی و درد عضلات شایع تر از میوسیت هستند ، و آزمایش برای میوسیت فرایند ساده ای نیست. به همین علت ، روند تشخیص بیماری ممکن است طولانی بشود.
محقق و مترجم : مینو شفیعی
