ایبوپروفن، آیا از ایبوپروفن در درمان آرتروز استفاده می کنید؟
ایبوپروفن (Ibuprofen) دارویی است که در داروخانه ها بدون نیاز به نسخه به فروش می رسد. از داروی ایبوپروفن برای از بین بردن درد و پایین آوردن تب استفاده می شود. اگر از این دارو به اندازه لازم استفاده شود ، هیچ خطری ندارد. اما مصرف بیش از حد آن می تواند عوارضی به دنبال داشته باشد.
ایبوپروفن برای از بین بردن درد های مختلف مانند سردرد ، دندان درد ، گرفتگی عضلات ، درد های عضلانی و یا آرتریت استفاده می شود. همچنین این دارو برای کاهش تب و کاهش درد و درد های جزئی به علت سرماخوردگی یا آنفولانزا مورد استفاده قرار می گیرد. بروفن داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و (NSAID) و بدون کورتون است. این دارو با مسدود کردن تولید مواد طبیعی خاصی در بدن که باعث التهاب می شود ، کار می کند. و در نتیجه باعث کاهش تورم ، درد یا تب می شود.
نحوه مصرف داروی ایبوپروفن
ایبوپروفن نام عمومی این دارو است. رایج ترین نام های تجاری برای ایبوپروفن در ایالات متحده، Advil® و Motrin® هستند. در ایران به اسامی بروفن ، ژلوفن و … به فروش می رسد. این دارو در اشکال قرص ، کپسول و شربت و قطره در دسترس می باشد. دوز داروی بروفن با توجه به نوع بیماری و پاسخ به درمان تعیین می شود.
از داروی ایبوپروفن دقیقاً همانطور که بر روی برچسب آن نوشته شده یا همان دوزی که پزشک معالج شما تجویز کرده است ، استفاده کنید. همچنین از کمترین دوز دارو که در درمان بیماری شما مؤثر است ، استفاده کنید.
دارو را بیش از دوز توصیه شده مصرف نکنید. مصرف بیش از حد ایبوپروفن می تواند به معده و روده شما آسیب برساند. حداکثر دوز مصرفی ایبوپروفن برای بزرگسالان 800 میلی گرم برایهر دوز یا 3200 میلی گرم در روز ( حداکثر 4 دوز) می باشد. از کمترین مقدار مورد نیاز برای از بین بردن درد ، تورم یا تب خود استفاده کنید.
تعیین دوز ibuprofen کودکان بر اساس سن و وزن کودک تعیین می شود. به دقت به دستورالعمل های پزشک معالج فرزند خود توجه کنید. اگر سوالی دارید ، از یک دکتر یا داروساز بپرسید.
- ایبوپروفن را با غذا یا شیر مصرف کنید تا ناراحتی معده را کاهش دهید.
- اگر از این دارو برای درازمدت استفاده می کنید ، ممکن است نیاز به آزمایش های پزشکی مداوم داشته باشید.
- دارو را در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید. این دارو نباید یخ بزند.
توصیه های قبل از مصرف
ایبوپروفن می تواند خطر حمله قلبی یا سکته قلبی را افزایش دهد. به ویژه اگر برای مدت طولانی استفاده شود یا دوزهای مصرفی آن بالا باشد یا بیماری قلبی داشته باشید. حتی ممکن است افراد مبتلا به بیماری قلبی یا عوامل خطر آن هنگام مصرف این دارو دچار سکته مغزی یا حمله قلبی شوند. از داروی بروفن درست قبل یا بعد از جراحی بایپس قلب (پیوند عروق کرونر یا CABG ) استفاده نکنید.
ایبوپروفن همچنین ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که می تواند مرگبار باشد. در صورت استفاده از ایبوپروفن ، به ویژه در افراد سالمند ، این شرایط بدون علائم قبلی ممکن است رخ دهد.
اگر تا به حال یک حمله آسم یا واکنش شدید آلرژیک پس از مصرف آسپرین یا یک داروی NSAID داشته اید ، یا در صورت حساسیت به ایبوپروفن ، نباید از این دارو استفاده کنید.
اگر به مشکلات زیر مبتلا هستید قبل از مصرف بروفن با پزشک معالج خود مشورت کنید.
- بیماری قلبی ، فشار خون بالا ، کلسترول بالا ، دیابت ، و یا اگر شما سیگار می کشید ؛
- سابقه حمله قلبی ، سکته مغزی ، یا لخته شدن خون ؛
- سابقه زخم معده یا خونریزی معده ؛
- آسم ؛
- بیماری کبدی یا کلیوی ؛
- احتباس مایعات ؛
- ابتلا به یک بیماری بافت همبند مانند سندرم مارفان ، سندرم شوگرن یا لوپوس.
ایبوپروفن در بارداری و شیردهی
مصرف ایبوپروفن در 3 ماه آخر بارداری ممکن است به جنین آسیب برساند. اگر باردار هستید ، از این دارو بدون توصیه پزشک استفاده نکنید.
هنوز معلوم نیست که آیا ایبوپروفن از شیر مادر به نوزاد منتقل می شود یا خیر. در صورت تغذیه نوزاد با شیر مادر قبل از استفاده از این دارو با دکتر خود مشورت کنید.
مصرف ایبوپروفن بدون توصیه پزشک برای کودک زیر 2 سال توصیه نمی شود.
عوارض جانبی ایبوپروفن
اگر علائم واکنش آلرژیک به ایبوپروفن را مشاهده کردید ، بلافاصله از اورژانس پزشکی کمک بگیرید. این علائم عبارت هستند از : عطسه ، آبریزش از بینی یا گرفتگی بینی ؛ خفگی یا تنفس مشکل ؛ تاول ؛ تورم چهره ، لب ها ، زبان یا گلو.
اگر علائم حمله قلبی يا سکته مغزی داريد ، مانند درد قفسه سينه که تا فک و شانه منتشر می شود ، بي حسي يا ضعف ناگهاني در يک طرف بدن ، شل صحبت کردن ، تورم پا ، احساس تنگي نفس ، بلافاصله به مراکز اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
در صورتی که متوجه هر یک از عوارض زیر شوید ، مصرف دارو را متوقف کرده و با پزشک معالج خود تماس بگیرید.
- هر گونه تغییر در بینایی ؛
- تنگی نفس (حتی خیلی خفیف) ؛
- تورم یا افزایش سریع وزن ؛
- اولین علامت خارش پوست ، مهم نیست که چقدر خفیف باشد ؛
- علائم خونریزی معده – مدفوع خونی یا تیره ، سرفه خونی یا استفراغ قهوه ای رنگ ؛
- مشکلات کبدی – تهوع ، درد بالا ی معده ، خارش ، احساس خستگی ، علائم آنفلوانزا ، از دست دادن اشتها ، ادرار تیره ، مدفوع رنگی خاکستری ، زردی (زرد شدن پوست یا چشم ها) ؛
- مشکلات کلیوی – کاهش حجم ادرار ، قطع شدن ادرار ، ضعف ، تورم در پاها یا مچ پا ، احساس خستگی یا تنگی نفس ؛
- کاهش تعداد گلبول های قرمز خون (کم خونی) – رنگ پریدگی پوست ، احساس سرگیجه یا تنگی نفس ، ضربان قلب سریع ، مشکل در تمرکز کردن ؛
- واکنش شدید پوستی – تب ، گلودرد ، تورم در چهره یا زبان ، سوزش چشم ها ، درد پوست همراه با بثورات پوستی قرمز یا بنفش که به خصوص در صورت یا بالا تنه دیده می شود. و موجب پوسته پوسته شدن و ریختن پوست می شود.
عوارض جانبی شایع ایبوپروفن
عوارض جانبی شایع ایبوپروفن ممکن است شامل موارد زیر باشد :
- ناراحتی معده ، کاهش اندک ضربان قلب ، تهوع ، استفراغ ؛
- نفخ ، گاز ، اسهال ، یبوست ؛
- سرگیجه ، سردرد ، نگرانی ؛
- خارش خفیف یا راش ؛
- زنگ زدن گوش .
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر تأثیر داروها و یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مقاله که در سایت webmd منتشر شده ، شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. به طور کلی هر نوع دارویی را باید با تأیید پزشک معالج خود شروع و قطع کنید. همچنین تغییر دوز داروها بدون تأیید پزشک نباید انجام شود.
برخی از داروها که ممکن است با این دارو تداخل برقرار کنند عبارتند از:
- آليسيرن، مهار کننده های ACE مانند کاپتوپريل ، ليزينوپريل ،
- مسدود کننده های گيرنده آنژيوتانسين مانند لوسارتان ، والسارتان ،
- سيدوفوير ،
- کورتيکواستروئيد (مانند پردنيزون) ،
- ليتيوم ،
- قرص های آب (دیورتیک ها مانند فوروزماید).
این دارو ممکن است هنگام مصرف با داروهای دیگری که خطر خونریزی را افزایش می دهند ، سبب خونریزی شود. نمونه هایی از این داروها مانند داروهای ضد پلاکت از قبیل کلوپیدوگرل ، رقیق کننده های خون مانند dabigatran / enoxaparin / warfarin ، و غیره هستند.
از آنجا که بسیاری از داروهای ضد درد و داروهای کاهش تب (از جمله آسپیرین ، NSAIDs مانند سلکوکسیب ، کتورولاک یا ناپروکسن) می باشند ، همه برچسب های داروی تجویزی و غیر تجویزی را به دقت بررسی کنید. این داروها شبیه ایبوپروفن هستند و ممکن است خطر ابتلا به عوارض جانبی دارو را افزایش دهند.
با این حال ، اگر دکتر به شما دستور داده تا آسپیرین را برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته (معمولاً در دوزهای 81 تا 325 میلی گرم در روز) مصرف کنید ، باید آسپیرین را ادامه دهید. مگر اینکه دکتر شما به شما دستورالعمل جدیدی بدهد.
مصرف روزانه ایبوپروفن ممکن است توانایی آسپیرین را برای جلوگیری از حمله قلبی / سکته مغزی کاهش دهد. با پزشک خود در مورد استفاده از داروهای مختلف (مانند استامینوفن) برای درمان درد و تب صحبت کنید. اگر لازم است که شما ibuprofen را مصرف کنید ، در هنگام مصرف ibuprofen ، با پزشک خود مشورت کنید که اگر ممکن باشد از قرص های سریع الانتشار آسپیرین استفاده کنید.
داروی ایبوپروفن را حداقل 8 ساعت قبل یا حداقل 30 دقيقه پس از تجويز آسپرين مصرف كنيد. دوز روزانه آسپیرین را بدون تأیید پزشک خود افزایش یا تغییر ندهید.
مصرف بیش از حد
علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل تهوع ، استفراغ ، درد معده ، خواب آلودگی ، مدفوع سیاه یا خونریزی ، سرفه خونی ، تنفس سطحی ، غش و کما باشد. در صورت مشاهده این علائم بلافاصله با اورژانس پزشکی مراجعه کنید.
مراقبت های لازم هنگام مصرف ایبوپروفن
نوشیدن الکل ممکن است خطر ابتلا به خونریزی معده را افزایش دهد. در صورت مصرف ایبوپروفن ، از مصرف آسپیرین اجتناب کنید.
در صورتی که از داروی آسپیرین برای جلوگیری از سکته مغزی یا حمله قلبی استفاده می کنید ، بروفن مصرف نکنید. بروفن اثرات آسپرین در حفاظت از قلب و عروق خونی را کاهش می دهد. اگر حتماً باید باید از هر دو دارو استفاده کنید، ipuprofen را حداقل 8 ساعت قبل یا 30 دقیقه پس از مصرف آسپیرین مصرف کنید.
قبل از استفاده از داروهای سرما خوردگی ، ضد آلرژی و ضد درد ، با یک پزشک یا داروساز مشورت کنید. بسیاری از داروهای موجود در داروخانه حاوی آسپرین یا سایر داروهای مشابه ایبوپروفن هستند. ممکن است مصرف برخی از داروها با یکدیگر باعث شود که مقدار بیش از حد از این نوع دارو را دریافت کنید.
محقق و مترجم : مینو شفیعی
