داروهای مورد استفاده در درمان لوپوس

همانطور که علائم و نشانه های بیمار لوپوس گاهی شدید و گاهی خاموش هستند ، به همین ترتیب دوز دارو ها در مواقع مختلف باید تغییر کند.

درمان لوپوس بستگی به علائم و نشانه های بیمار دارد.

تعیین نحوه درمان علائم و نوع دارو های مصرفی نیاز به بحث دقیق در مورد مزایا و خطرات آن با پزشک دارد.

داروهایی که معمولاً برای کنترل بیماری لوپوس استفاده می شود عبارت هستند از:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): برای درمان درد ، تورم و تب همراه با لوپوس ممکن است از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی NSAID مانند ناپروکسن سدیم (Aleve) و ایبوپروفن Advil ، Motrin IB ، استفاده شود.

دارو های NSAID قوی تر فقط با نسخه پزشک قابل دسترسی می باشد.

عوارض جانبی NSAID ها شامل خونریزی معده ، مشکلات کلیوی و افزایش خطر بیماری های قلبی است.

داروهای ضد مالاریا : داروهایی که معمولاً برای درمان مالاریا استفاده می شوند ، مانند هیدروکسی کلروکین (Plaquenil) ، بر سیستم ایمنی تأثیر می گذارد و می تواند به کاهش خطر بازگشت بیماری لوپوس کمک کند.

عوارض جانبی می تواند شامل ناراحتی معده و به ندرت ، آسیب به شبکیه چشم باشد.

معاینه منظم چشم ها هنگام مصرف این داروها توصیه می شود.

کورتیکواستروئیدها : پردنیزولون و انواع دیگر کورتیکواستروئیدها می توانند از التهاب ناشی از بیماری لوپوس جلوگیری کنند.

دوزهای بالا از استروئید هایی مانند متیل پردنیزولون A-Methapred، Medrol اغلب برای کنترل بیماری های جدی کلیه ها و مغز مورد استفاده قرار می گیرند.

عوارض جانبی شامل افزایش وزن ، کبود شدن سریع بدن ، پوکی استخوان ، فشار خون بالا ، دیابت و افزایش خطر عفونت است.

همچنین خطر عوارض جانبی با دوزهای بالاتر و درمان طولانی مدت افزایش می یابد.

داروهای سرکوب کننده : داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند ممکن است برای موارد جدی لوپوس مؤثر باشند.

نمونه هایی از جمله آزاتیوپرین Imuran ، Azasan) ، Mycophenolate mofetil (CellCept) و متوترکسات (Trexall) هستند.

عوارض جانبی بالقوه ممکن است شامل افزایش خطر عفونت ، آسیب کبدی ، کاهش باروری و افزایش خطر ابتلا به سرطان باشد.

دارو های بیولوژیک : نوع دیگری از دارو ، بلیموماب (بنلیستا) تزریق داخل وریدی ، برخی از علائم لوپوس را در بعضی از افراد کاهش می دهد.

عوارض جانبی شامل تهوع ، اسهال و عفونت می باشد.

دارو های بیولوژیک به ندرت باعث بدتر شدن افسردگی می شوند.

عوارض جانبی شامل واکنش آلرژیک به تزریق داخل وریدی و عفونت است.

دارو های جایگزین

گاهی اوقات افراد مبتلا به لوپوس به دنبال داروهای جایگزین یا مکمل هستند.

با این حال ، هیچ درمان جایگزین دیگری وجود ندارد که بتواند دوره لوپوس را تغییر دهد.

هر چند برخی از دارو ها ممکن است به کاهش نشانه های بیماری کمک کنند.

قبل از شروع مصرف داروهای جایگزین در مورد مصرف آنها با پزشک معالج خود مشورت کنید.

پزشک می تواند به شما در مورد اگاهی یافتن از مزایا و خطرات دارو و امکان تداخل این درمان ها با داروهای فعلی لوپوس کمک کند .

درمان های مکمل و جایگزین برای لوپوس عبارت هستند از:

Dehydroepiandrosterone (DHEA) دی هیدرواپی آندروسترون : مکمل های حاوی این هورمون ممکن است به کاهش خستگی و درد عضلانی کمک کند.

مصرف این هورمون ممکن است به آکنه در زنان منجر شود.

روغن ماهی : مکمل های روغن ماهی حاوی اسیدهای چرب امگا 3 هستند که ممکن است برای افراد مبتلا به لوپوس مفید باشد.

عوارض جانبی مکمل های روغن ماهی می تواند شامل تهوع ، آروغ زدن و طعم ماهی در دهان باشد.

این کار ممکن است به کاهش درد عضلانی ناشی از لوپوس کمک کند.

محقق و مترجم : مینو شفیعی

لینک منبع