سندرم شین اسپیلنت ساق پا
اصطلاح “splint shin” شین اسپیلنت به درد در طول استخوان شین (تیبیا) اشاره می کند.
استخوان شین استخوان بلندی در جلوی ساق پا است. سندرم شین اسپیلنت در دوچرخه سواران ، رقصنده ها و افراد نظامی رایج است.
اصطلاح پزشکی سندروم شین اسپیلنت همان سندرم استرس تبیال میانی Medial tibia می باشد.
این سندرم اغلب در مردان ورزشکارانی که به تازگی تمرینات خود را شدید تر کرده یا تمرینات آموزشی جدیدی را فرا می گیرند ، به همراه درد بروز می کند.
افزایش فعالیت موجب می شود که ماهیچه ها ، تاندون ها و بافت استخوانی دچار خستگی بیش از حد بشوند.
در اغلب موارد سندرم شین اسپیلنت ساق پا می تواند با استراحت کردن ، استفاده از کمپرس یخ و دیگر اقدامات و مراقبت از خود درمان شود.
استفاده از کفش مناسب و اصلاح رفتار های ورزشی به جلوگیری از تکرار این عارضه کمک می کند.
چه چیزی باعث بروز سندرم شین اسپیلنت ساق پا می شود؟
درد ناشی از سندرم شین اسپیلنت به دلیل فشار بیش از حد بر روی استخوان و بافت های اطراف آن است که استخوان شین را به عضلات اطراف آن متصل می کند.
فشار های بیش از حد ورزشی موجب تورم عضلات شده و فشار بر روی استخوان را افزایش می دهد و منجر به درد و التهاب می شود.
سندرم شین اسپیلنت همچنین می تواند به واکنش های استرسی و شکستگی های استخوانی منجر شود.
وارد آمدن ضربه های دائمی می تواند ترک های جزئی در استخوان های پا ایجاد کند.
در صورت لزوم بدن می تواند این ترک ها را در زمان استراحت ترمیم کند.
اما در صورتی که بدن زمانی برای استراحت نداشته باشد ، ترک های کوچک می تواند باعث شکستگی کامل یا شکستگی استرسی شود.
چه افرادی در معرض سندرم شین اسپیلنت ساق پا قرار دارند؟
فعالیت های مختلف و ویژگی های جسمی می تواند افراد را در معرض خطر سندرم شین اسپیلنت ساق پا قرار دهد.
عوامل خطر برای ابتلا به این سندرم عبارت هستند از :
- یک اختلال فیزیکی (مانند سندرم کف پای صاف) ؛
- ضعف ماهیچه ران یا لگن ؛
- عدم انعطاف پذیری ؛
- تکنیک های آموزشی نادرست ؛
- دویدن در سراشیبی ؛
- دویدن بر روی سطوح لغزنده یا سطوح ناهموار ؛
- دویدن بر روی سطوح سخت مانند سطوح سیمانی ؛
- استفاده از کفش های نامناسب یا فرسوده در هنگام دویدن یا کار کردن ؛
- شرکت کردن در ورزش هایی که به سرعت متوقف می شوند و شروع می شوند (مثل فوتبال و اسکی روی زمین) ؛
احتمال بروز سندرم شین اسپیلنت ساق پا در هنگام خستگی عضلات و تاندون های پا ها بیشتر می شود.
زنان ، افرادی که دارای کف پای صاف هستند و یا قوس کف پای شدید دارند ، ورزشکاران ، نیرو های ارتشی و رقصنده ها بیشتر در معرض ابتلا به این سندرم می باشند.
این مطلب ادامه دارد…..
محقق و مترجم : مینو شفیعی