تورم تاندون (tendinitis یا tendonitis) یکی از انواع بیماریهای تاندونها است. تورم تاندون ناشی از صدمات سریع، شدید و حاد همراه با التهاب است.
معمولاً تورم تاندون براساس نام تاندون نامگذاری می شود به عنوان مثال تورم آشیل که تاندون آشیل را درگیر می سازد یا تورم تاندون زانو که تاندون زانو را مبتلا می کند. تورم تاندون در قسمتهای مختلف بدن شامل آرنج، مچ، انگشتان، یا ران می تواند رخ دهد. تورم تاندون می تواند به دلیل استفاده بیش از حد از یک تاندون یا صدمه دیدن تاندون به عنوان مثال در هنگام ورزش کردن اتفاق بیفتد.
تورم تاندون افراد را درسنین مختلف می تواند درگیر کند اما بیشتر در میان بزرگسالانی که به میزان بیش از حد ورزش می کنند یا ورزشکاران حرفه ای بیشتر دیده می شود. افراد مسن تر نیز در معرض این عارضه هستند چراکه تاندونها با گذشت زمان و بالا رفتن سن الاستیک بودن خودشان را از دست می دهند و ضعیف تر می شوند.
بعضی اصطلاحات معمول که در مورد تورم تاندون استفاده می شوند عبارتند از:
- آرنج گلفباز (golfer’s elbow)
- زانوی جهنده (jumper’s knee)
- شانه پرتاب کننده توپ (pitcher’s shouder)
- شانه شناگر (swimmer’s shoulder)
- آرنج تنیس (tennis elbow)
تاندون چیست؟
تاندون (tendon) بافتی است که عضله را به استخوان متصل می کند. تاندون انعطاف پذیر، محکم و دارای فیبر است و قادر است که در مقابل کشش و فشار مقاومت کند. یک رباط (ligament) در مفصل از یک استخوان تا استخوان دیگر ادامه دارد درحالیکه تاندون رابط بین استخوان و عضله است. تاندونها و عضلات با هم همکاری و می توانند تنها یک نیروی کششی را ایجاد کنند. اگرچه تاندونها و رباطها سفت و فیبری هستند ولی آنها به عنوان بافتهای نرم شناخته می شوند چراکه در ان نامگذاری با استخوان و غضروف مقایسه شده اند.
کلمه لاتین tendere و کلمه یونانی teinein به معنی کشش هستند.
تاندونهای ملتهب و متورم در معرض پارگی قرار دارند. اگر به جای خود تاندون تنها غشاء و پوشش دور تاندون ملتهب شود، این عارضه تورم غشای تاندون (tenosynovitis) نامیده می شود. امکان دارد تورم تاندون وتورم غشای تاندون همزمان رخ دهند.
علائم تورم تاندون
علامت یک بیماری (symptom) چیزهایی است که بیمار احساس می کند و برای پزشک شرح می دهد در حالیکه نشانه بیماری (sign) چیزهایی است که افراد دیگر نظیر پزشک راجع به بیماری کشف می کنند.
تورم تاندون زمانی رخ می دهد که تاندون به استخوان می چسپد؛ و معمولاً شامل:
- درد، اگر ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته حرکت داده شود درد بدتر می شود.
- احساس سائیده شدن و جز جز کردن در ناحیه تاندون؛ این احساس بیشتر در هنگام معاینه حس می شود.
- تورم در ناحیه درگیر.
- برآمدگی و قلمبه شدگی که در طول تاندون گسترش یافته است.
اگر پاره گی تاندون رخ داده باشد یک فضای خالی ممکن است در خط تاندون احساس شود و دراین حالت حرکت بسیار مشکل خواهد بود.
دلایل و عوامل تورم تاندون
این عارضه در اثر انجام مکرر یک حرکت مشخص در طی زمان رخ می دهد. همچنین ممکن است این عارضه در اثر صدمه و آسیب ناگهانی بوجود آید. در بسیاری از موارد، تورم تاندون در افرادی که شغل یا سرگرمیهای دارند که در آنها حرکات تکراری وجود دارد و تاندون در اثر این حرکات تکراری تحت فشار قرار می گیرد و تاندون سخت تر می شود بوجود می آید.
پارگی در تاندون به هر دلیلی ممکن است سبب تورم شود.
عوامل خطرساز برای تورم تاندون
عامل خطرساز یا فاکتور ریسک چیزی است که احتمال ایجاد یک عارضه یا بیماری را افزایش می دهد. به عنوان مثال، چاقی خطر ایجاد دیابت نوع دو را افزایش می دهد. بنابراین، چاقی عامل خطرساز برای دیابت نوع دو است.
عوامل خطرساز برای ورم تاندون عبارتند از:
سن: با افزایش سن انعطاف پذیری تاندونها کاهش می یابد و در مقابل صدمات و آسیبها آسیب پذیرتر می شوند.
بعضی مشاغل: اگر شغل شخص دارای موارد زیر باشد خطر ایجاد تورم تاندون افزایش می یابد:
- حرکات تکراری
- وضعیت قرار گیری نامناسب
- ارتعاشات
- اعمال فشار زیاد
ورزش: افرادی که ورزشهای خاصی را به صورت منظم تکرار می کنند بیشتر در معرض ورم تاندونها هستند، به ویژه ورزشهایی که شامل حرکات تکراری است شامل:
- دویدن
- تنیس
- شنا
- بسکتبال
- گلف
- بولینگ
- بیسبال
دیابت: خطر ورم تاندونها در افراد مبتلا به دیابت بیشتر است. هنوز علت این امر برای محققان مشخص نیست.
آرتریت روماتیسمی: مبتلایان به آرتریت روماتیسمی در خطر بالاتری برای تورم غشای تاندون قرار دارند.
نگارنده: زری هاشمی
منبع: Medical News Today
لینک منبع: http://www.medicalnewstoday.com/articles/175596.php