ندول های روماتوئیدی و درمان آنها

آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خودایمنی است که باعث التهاب مزمن می شود. در این بیماری سیستم ایمنی بدن به بافت های خود حمله کرده و تورم مفاصل را دردناک می کند.

اگر بیماری روماتوئید درمان نشود ، می تواند باعث ایجاد تورم و درد شدیدی درمفاصل شود. روماتوئید گاهی باعث تغییر شکل مفاصل می شود.

روماتوئید همچنین می تواند بر سایر قسمت های بدن از جمله پوست ، رگ های خونی ، چشم ها و ریه ها تأیر بگذارد. افراد مبتلا به روماتوئید ممکن است خستگی و ضعف کلی داشته باشند.

ندول ها یا گره های روماتوئید برجستگی های سفتی هستند که زیر پوست و نزدیک به مفاصل مبتلا به آرتریت روماتوئید قرار دارند. این ندول ها گاهی به اندازه گردو و گاهی نیز کوچک به اندازه یک نخود هستند.

این عارضه در همه بیماران مبتلا روماتوئید دیده نمی شود.

برخی از این گره ها حرکت می کنند. بعضی دیگر نیز در یک محل قرار می گیرند زیرا به تاندون ها یا بافت و سایر الیاف و گاهی به بافت زیر پوست متصل هستند.

ندول های روماتوئید بیشتر در مفاصل زیر دیده می شوند:

دست ها ،
انگشتان ،
آرنج ها ،
زانو ها ،
پشت پاشنه پا.

واضح ترین علائم در دست و پا مشاهده می شوند.

آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس ، CT اسکن و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) به پزشکان کمک می کنند تا میزان آسیب های مفصلی را ارزیابی کنند.

این گره ها ممکن است بر روی تار های صوتی نیز تشکیل شوند که در این صورت موجب خفگی می شود.

همچنین گاهی در ریه ها ، قلب و سایر اندام های داخلی تشکیل می شوند و بر چگونگی عملکرد این قسمت های بدن تأثیر می گذارند.

ندول ها در بیشتر مواقع مشکلی برای بیماران مبتلا به روماتوئید ایجاد نمی کنند. اما در بعضی موارد دردناک هستند و فعالیت های روزانه را دشوار می کنند.

زیرا با فشار آوردن به اعصاب حرکات را محدود می کنند و یا در قسمت های حساسی قرار گرفته اند که باعث ایجاد درد می شوند.

ندول ها را معمولاً تا زمانی که برای بیمار مشکلی ایجاد نکرده از بین نمی برند.

علل تشکیل ندول های روماتوئیدی

ندول های روماتوئیدی معمولاً در افراد مبتلا به روماتوئید شدید ظاهر می شوند. تقریباً همه بیمارانی که یک ماده مربوط به سیستم ایمنی بدن به نام “عامل روماتیسمی” در خون شان است به این عارضه دچار می شوند.

علل دیگری نیز ممکن است خطر ابتلا به گره ها را افزایش دهند. یک مطالعه نشان داده است که سیگار کشیدن باعث افزایش گره ها در افراد مبتلا به روماتوئید می شود.

مصرف داروی متوترکسات برای درمان روماتوئید نیز در تشکیل این ندول ها مؤثر است.

گره های روماتوئید به علت فشار مکرر روی مفاصل آسیب دیده ایجاد می شوند. بعضی از بیماران گزارش داده اند که گره های روماتوئیدی با گذشت زمان کاهش پیدا می کنند یا از بین می روند.

گره های روماتوئید بعضی اوقات روی پشت آرنج ها ، پاها و حتی بر روی باسن و ساق پای بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید که بستری هستند مشاهده می شوند.

گاهی اوقات گره های روماتوئید حتی ممکن است بر روی پوست پشت سر ایجاد شوند. این موارد در بیماران بستری دیده می شود و بستری بودن علت احتمالی تشکیل این ندول ها است

نحوه درمان ندول های روماتوئیدی

به طور کلی درمان خاصی برای گره های روماتوئید استفاده نمی شود. از آنجایی که اکثر گره ها فقط ظاهر ناخوشایند دارند وتأثیری در بیماری ندارند ، درمانی برای آنها انجام نمی شود.

با این حال اگر گره ها عفونت کنند و یا پوست را زخمی کنند ، درمان لازم است.

هنگامی که گره ها روی پشت پاشنه پا تشکیل می شوند ، باعث می شوند که تحرک بیمار محدود شود. در این موارد حتماً لازم است که به دنبال درمان باشید.

مصرف بعضی از داروهای ضد رماتیسم واصلاح کننده بیماری DMAR ها به کوچک شدن ندول های روماتوئید کمک می کنند. درمان های دیگر مانند تزریق استروئید نیز به کاهش اندازه گره های روماتوئید کمک می کند.

بعضی از بیماران گزارش می دهند که حتی پس از درمان و از بین بردن گره ها ، آنها دوباره رشد می کنند.

متأسفانه ماهیت بیماری روماتوئید این است که نشانه های بیماری از جمله ندول ها می آیند و می روند.

شما می توانید در مورد گزینه های درمانی برای کاهش اندازه گره های روماتوئید با پزشک خود صحبت کنید.

گاهی داروهای روماتوئید به نام DMARD ها (داروهای ضد رماتیسم واصلاح کننده بیماری) می توانند اندازه گره های روماتوئید را کاهش دهند.

اما افرادی که متوترکسات مصرف می کنند ممکن است گره های بیشتر و بزرگتری داشته باشند. اگر چنین اتفاقی بیفتد پزشک داروهای بیمار را تغییر می دهد.

بعضی افراد داروهای تزریقی استروئیدی دریافت می کنند تا اندازه گره ها کوچک شوند. اگر توده ها دچار عفونت یا علائم شدید شوند ، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد با عمل جراحی آنها را بردارد.

محقق و مترجم : مینو شفیعی

لینک منبع