فیزیوتراپی گردن درد
فیزیوتراپی یکی از متداول ترین درمان های درد مزمن گردن است. بیشتر برنامه های فیزیوتراپی برای درد گردن شامل استفاده از روش های درمانی برای کاهش درد و یا کاهش سفتی و انقباض تا جایی است که بتوان برنامه ورزشی تقویت و تمرینات کششی گردن را آغاز کرد. روش ها و تمرین های خاص مورد استفاده در فیزیوتراپی شایگان مهر و همچنین مدت زمان برنامه درمانی می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد.
اهداف فیزیوتراپی گردن درد
فیزیوتراپی گردن درد به طور معمول اهداف زیر را شامل می شود:
- درد و سفتی را کاهش دهد
- دامنه حرکت سر و گردن را بهبود ببخشد
- کشش پویا گردن و پشتیبانی از عضلات آن را تقویت کند
- راهکارهایی را برای جلوگیری از عود مجدد گردن درد ارائه دهد
حتی اگر نتوان درد را به طور کامل از بین برد ، فیزیوتراپی می تواند نقش مهمی در بهبود وضعیت گردن و عملکرد حرکات روزانه داشته باشد.
چه زمانی ممکن است فیزیوتراپی گردن درد توصیه شود؟
فیزیوتراپی گردن درد ممکن است در موارد مختلف مانند موارد زیر توصیه شود:
- درد مزمن نا مشخص. هنگامی که درد گردن طولانی می شود یا مدام عود می کند ، شناسایی دقیق منبع یا مکانیسم درد می تواند دشوار باشد. حتی بدون تشخیص هم ، افزایش قدرت عضلات گردن ممکن است کمک کند تا عضلات بهتر از مهره های گردنی پشتیبانی کرده و در برابر درد مقاوم تر شوند.
- ریکاوری از آسیب دیدگی. برخی از صدمات مانند واخوردگی گردن می تواند به بافت نرم و مفاصل گردن آسیب وارد کند ، در نتیجه منجر به بروز درد و یا سفتی می شود که می تواند هفته ها یا خیلی بیشتر طول بکشد. یک برنامه فیزیوتراپی منسجم می تواند این درد را کاهش داده و به بازگشت گردن به عملکرد طبیعی خود کمک کند.
- ریکاوری از عمل جراحی. برخی از جراحی هایی که بر روی گردن انجام می شود می تواند در هفته ها و ماه های بعد از عمل منجر به درد و سفتی چشمگیری شود. به عنوان مثال ، عمل برداشتن دیسک قدامی با فیوژن (ACDF) شامل برداشتن 2 یا چندین مهره در گردن است که می تواند نحوه حرکت برخی از ماهیچه های گردن و بخش فوقانی کمر را تغییر دهد. در چنین مواقعی ، فیزیوتراپی می تواند به بکار انداختن عضلات منقبض ، افزایش عملکرد گردن و کاهش یا جلوگیری از اسپاسم دردناک هنگام بهبودی عضلات کمک کند.
فیزیوتراپی گردن درد ممکن است در موارد دیگر ، مانند بخشی از یک برنامه درمانی بزرگ تر برای سایر بیماری ها یا شرایط مزمن نیز توصیه شود.
چه زمانی باید از فیزیوتراپی گردن درد اجتناب کرد؟
در برخی موارد ، فیزیوتراپی ممکن است به کاهش درد گردن کمک نکند یا حتی می تواند مشکل را بدتر کند. در صورت صحت هر یک از موارد زیر ، معمولاً فیزیوتراپی توصیه نمی شود:
- بی ثباتی قابل توجه ستون فقرات. بعضی اوقات مهره های گردنی به اندازه کافی برای ورزش پایدار نیستند ، مانند زمانی که استخوان مهره شکسته شده باشد ، یا اگر تخریب ستون فقرات منجر به فشرده سازی نخاع یا ریشه عصبی شده باشد. در چنین مواردی ، ستون فقرات باید تثبیت و محکم شود تا از صدمه بیشتر قبل از شروع مجدد فیزیوتراپی جلوگیری شود.
- مشکلات زمینه ای پزشکی بسیار جدی. اگر درد گردن ناشی از یک عفونت یا تومور باشد ، ابتدا علت اصلی باید مورد توجه قرار گیرد. به عنوان مثال ، اگر تومور سرطانی عامل درد گردن باشد ، انجام تمرینات باعث کاهش اندازه تومور نمی شود و بالعکس مشکل می تواند بزرگ تر و بدتر شود.
دلایل دیگری نیز ممکن است برای اجتناب از فیزیوتراپی وجود داشته باشد ، مانند مواقعی که بدن بیمار تحمل درمان را به خوبی نشان نمی دهد.
روش های درمانی فیزیوتراپی گردن درد
2 نوع متداول فیزیوتراپی برای درد گردن وجود دارد:
- فیزیوتراپی منفعل ، که شامل درمان های بدون تلاش بیمار است. روش های درمانی زیادی در این حیطه وجود دارد ، مانند استفاده از کمپرس های یخ ، گرما درمانی ، ماساژ درمانی ، اولتراسوند ، الکتروتراپی و سایر موارد. هدف از درمان فیزیکی منفعل، کمک به کاهش درد و تورم است.
- فیزیوتراپی فعال ، که شامل این می شود که بیمار بدن خود را به واسطه تمرینات و حرکات کششی حرکت دهد. با بهبود قدرت و انعطاف پذیری در گردن ، این عضلات ممکن است کمتر دردناک باشند و توانایی قرارگیری در یک پوسچر خوب و طبیعی را داشته باشند. همین امر منجر به کاهش فشار در مهره های گردنی می شود.
مرحله اول فیزیوتراپی برای درد گردن ممکن است شامل درمان های منفعل تر باشد ، اما احتمالاً با گذشت زمان ، درمان های بیشتر و فعال تری نیز در برنامه گنجانده می شوند.
اثربخشی فیزیوتراپی
بسیاری از مطالعات بررسی کرده اند که آیا فیزیوتراپی می تواند به کاهش درد ناشی از ستون فقرات ، مانند گردن یا در قسمت تحتانی کمر کمک کند یا خیر. در ادبیات پزشکی فعلی شواهد متوسط تا قوی وجود دارد که به فواید نقش فیزیوتراپی در کاهش درد گردن و بهبود دامنه حرکتی اشاره دارد. در برخی از مطالعات کشف شده است هنگامی که علاوه بر فیزیوتراپی از ترکیب سایر روش های درمانی مانند فعالیت های هوازی نیز استفاده می شود، مزایا و اثربخشی آن چندین برابر می گردد.
یکی از چالش های جمع آوری داده های خوب در مورد اثربخشی یا عدم تاثیر فیزیوتراپی این است که می توان سنجید که شخص به چه میزان از برنامه مقرر پیروی می کند. به عنوان مثال ، فرد ممکن است تمریناتی را در شکل ضعیف انجام دهد یا به دفعاتی که به او دستور داده شده ، انجام ندهد که این موضوع می تواند شانس اثربخشی درمان را کاهش دهد.
فیزیوتراپی منفعل برای گردن درد
گاهی اوقات به عنوان بخشی از یک برنامه فیزیوتراپی گردن درد از درمان های منفعل برای کمک به کاهش درد و یا سفتی گردن استفاده می شود. از منظر تئوری ، هنگامی که درد و سفتی کاهش می یابد ، تمرینات گردن می تواند مؤثرتر باشند.
انواع فیزیوتراپی منفعل
برخی از انواع درمان های منفعل که اصطلاحات درمان های مدالیته نیز نامیده می شوند ، عبارتند از:
- یخ درمانی یا گرما درمانی. کمپرس های یخ یا سرد می توانند برای کاهش درد و تورم مورد استفاده قرار گیرند. برای افزایش جریان خون و شل شدن عضلات منقبض ، ممکن است از کمپرس های گرمایی نیز استفاده شود. در برخی موارد ، بسته به آسیب یا ترجیحات خود بیمار ، گرما و سرما درمانی ممکن است متناوب باشد.
- ماساژ درمانی. ماساژ می تواند به شل و ریلکس شدن عضلات کمک کند که ممکن است منجر به کاهش درد و سفتی شود. در هنگام درمان درد گردن ، معمولاً قسمت پشت گردن و مناطق اطراف آن از جمله قسمت پشت سر ، شانه ها و کمر ماساژ داده می شود.
- الکتروتراپی. در این روش درمانی از دستگاهی برای ارسال جریان الکتریکی خفیف از طریق سیم به منطقه آسیب دیده یا دردناک استفاده می شود. انواع مختلفی از الکتروتراپی برای مقاصد مختلف وجود دارد ، از جمله تغییر سیگنال های درد ، تحریک انقباضات عضلانی ، تقویت بافت در حال ترمیم و دریافت داروهای تسکین دهنده درد از طریق پوست (یونتوفورز). رایج ترین نوع الکتروتراپی برای درد گردن، تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS) است که با هدف تغییر احساس درد به یک شکل تحمل پذیرتر، پالس های الکتریکی را به اعصاب حسی در زیر پوست ارسال می کند.
- اوتراسوند. در این روش، به طور معمول یک ژل سرد در ناحیه دردناک یا متورم اعمال می شود ، سپس هنگام ارسال امواج صوتی با انرژی بالا در زیر سطح و داخل بافت ها ، یک وسیله دستی به آرامی بر روی پوست مالیده می شود. برخی افراد اذعان دارند که اولتراسوند، حسی ملایم و گرم می دهد که عضلات را شل می کند و درد را کاهش می دهد.
بسیاری دیگر از انواع روش های فیزیوتراپی منفعل نیز وجود دارد. روش هایی که برای بیمار بهتر عمل می کند، می تواند به عوامل مختلفی از جمله نوع آسیب ، سطح درد و ترجیح فردی بیمار بستگی داشته باشد.
خطرات یا عوارض بالقوه فیزیوتراپی منفعل
فیزیوتراپی منفعل هنگامی که تحت هدایت یک پزشک متخصص آموزش دیده انجام می شود ، کاملا ایمن و بی خطر است. برخی از خطرات و عوارض بالقوه فیزیوتراپی منفعل عبارتند از:
- آسیب پوست. اگر یخ یا گرما درمانی بیش از حد طولانی شود یا در دمای شدید به طور مستقیم روی پوست اعمال شود ، امکان آسیب دیدن پوست وجود دارد. توصیه می شود یک لایه محافظت بین پوست و کمپرس سرد و گرم قرار دهید و همچنین به طور منظم پوست را در حین درمان چک کنید. گرما یا سرما درمانی نباید در مناطقی از پوست که به دلیل آسیب عصبی، حس ندارد یا شرایط پزشکی که باعث کاهش عملکرد عصبی شده ، مانند دیابت و سایر موارد اعمال نشود.
- درد از بین نمی رود یا بدتر می شود. فیزیوتراپی منفعل همیشه منجر به کاهش درد نمی شود. در بعضی موارد ، مانند بعد از ماساژ، بیمار ممکن است درد بیشتری بروز دهد. درد ناشی از ماساژ معمولاً بعد از 24 ساعت کاهش می یابد. در غیر این صورت ممکن است نیاز به تغییر نوع ماساژ درمانی باشد یا فشار وارد شده در طول درمان ممکن است نیاز به کاهش موقت داشته باشد.
- فیزیوتراپی منفعل بیش از حد. در حالی که فیزیوتراپی منفعل ممکن است احساس آرامش دهد یا تسکین موقتی به دنبال داشته باشد ، در بیشتر موارد تمرکز فیزیوتراپی گردن درد باید در نهایت بر تقویت و کشش گردن متمرکز شود. انجام فیزیوتراپی منفعل بیشتر، به جای فیزیوتراپی فعال ممکن است بهبودی را به تاخیر بیاندازد.
یک برنامه فیزیوتراپی گردن درد که به خوبی طراحی شده است ، اهداف پیشرفت در زمینه دامنه حرکات و تسکین درد را به وضوح تعریف می کند. اگر این اهداف برآورده نشود ، برنامه مورد ارزیابی مجدد قرار می گیرد.
فیزیوتراپی فعال برای درد گردن
در هنگام درمان درد گردن ، تمرکز اصلی فیزیوتراپی، بهبود قدرت و انعطاف پذیری گردن است. این اهداف به بهترین وجه از طریق تمرینات فعال که برای کار بر روی گردن و ماهیچه های اطراف آن طراحی شده است ، انجام می شود و به تدریج با گذشت زمان میزان بار تمرین افزایش می یابد. نوع و میزان تمرینات می تواند متفاوت باشد ، و گاهی اوقات تمرینات برای انجام سایر نواحی بدن نیز انجام می شود.
انواع فیزیوتراپی فعال
برخی از انواع متداول فیزیوتراپی فعال برای درد گردن شامل موارد زیر است:
- حرکات کششی و تمرینات گردن. برای تمرین ماهیچه هایی که مستقیماً به مهره های گردنی وصل می شوند ، ممکن است تمرینات و کشش های زیادی انجام شود. متداول ترین نمونه ، تمرین پایین آوردن چانه (chin tuck) است که شامل نگاه کردن به جلو (نه بالا یا پایین) است ، سپس باید چانه را به آرامی به عقب بکشید.
- تقویت هسته و کمر. اگر از فیزیوتراپی برای بهبود قدرت و عملکرد گردن استفاده شود ، به احتمال زیاد عضلات کمر و هسته اطراف تنه نیز از تقویت آن بهره مند خواهند شد. علاوه بر این ، این گروه های عضلانی همه با هم برای پشتیبانی از ستون فقرات و کمک به بهبود پوسچر است.
- فعالیت های هوازی. این نوع ورزش، جریان خون و تنفس را بالا می برد؛ زیرا قلب و ریه ها در مدت زمان تمرین بیشتر فعالیت می کنند. برخی از نمونه های رایج فعالیت های هوازی با تأثیر کم ، که ستون فقرات را خسته نمی کنند ، شامل دوچرخه سواری بر روی دوچرخه به صورت خوابیده یا دوچرخه ثابت ، شنا با استفاده از ماسک و اسنورکل برای جلوگیری از چرخش گردن ، و راه رفتن سریع است.
- ورزش های آبی. بعضی از تمرینات را می توان در استخر انجام داد. نیروی شناوری آب می تواند در برداشتن فشار از روی ستون فقرات موثر باشد در حالی که هنوز به عضلات اجازه کار می دهد. اگر درد گردن شدید باشد یا همراه با درد شانه و یا کمر باشد ، ممکن است ورزش های آبی توصیه شوند.
این نوع فیزیوتراپی فعال و سایر موارد بسته به اهداف درمانی خاص بیمار می توانند در مراحل مختلف برنامه درمانی با یکدیگر ترکیب یا استفاده شوند.
خطرات بالقوه و عوارض فیزیوتراپی فعال
یک برنامه فیزیوتراپی فعال تحت هدایت یک متخصص فیزیوتراپی دارای مجوز یا سایر متخصصان پزشکی دارای مجوز به طور معمول ایمن است ، اما عاری از خطر نیست. برخی از خطرات و عوارض احتمالی که باید در مورد آنها آگاه باشید، عبارتند از:
- درد و یا سفتی ممکن است در ابتدا بدتر شود. طبیعی است که ماهیچه ها بعد از شروع یک تمرین روزانه دچار احساس درد و تورم شوند. شروع یک برنامه جدید فیزیوتراپی به آرامی و سپس افزایش تدریجی دامنه تمرینات در جلسات بعد می تواند به کاهش درد و سفتی کمک کند.
- روش نادرست ممکن است صدمات را بدتر کند یا باعث ایجاد یک آسیب جدید شود. انجام تمرینات به شکل اشتباه به طور بالقوه می تواند با تحمیل بار بیشتر به مفاصل و یا بافت های نرم منجر به آسیب شود. برای انجام تمرینات باید توجه داشت که تمرینات دقیقاً مطابق دستورالعمل اجرا شود.
- ادامه درمان می تواند دشوار باشد. بسیار متداول است که افراد خیلی زود از فیزیوتراپی خسته می شوند. به عنوان مثال ، یک برنامه درمانی ممکن است به مدت 2 ماه برنامه ریزی شود ، اما اگر فرد دلسرد شود و بعد از 1 ماه از ادامه درمان خودداری کند ، افزایش قدرت ، انعطاف پذیری و بهبودی ای که تخمین زده شده بود بعد از ماه دوم حاصل شود ، دیگر حاصل نمی شود. اگر تعهد به برنامه زمانی فیزیوتراپی ، چالش بالقوه باشد ، ممکن است با تنظیم یک برنامه منظم برای جلسات فیزیوتراپی بتوان به شما کمک کرد ، یا از فیزیوتراپیست خود تمریناتی را یاد بگیرید که می توانید آن ها را در خانه انجام دهید تا لازم نباشد جلسات بیشتری به کلینیک مراجعه کنید.
- یک وضعیت پزشکی کشف نشده ممکن است رو به وخامت باشد. اگر یک بیماری پزشکی و زمینه ای جدی مانند سرطان موجب درد گردن شده اما تشخیص داده نشده باشد ، فیزیوتراپی موثر واقع نمی شود و می تواند به تعویق خطرناک در جستجوی یک درمان موثر منجر شود.
انجام فیزیوتراپی فعال نباید احساس ناراحتی ایجاد کند و یا باعث افزایش درد هنگام انجام تمرینات شود. هرگونه تمرینی که باعث درد شود باید فوراً قطع شود. در بعضی موارد ، اگر بیشتر بهبودی حاصل شده باشد یا یک متخصص تایید کرده باشد ، تمرین ورزشی را می توان بعداً نیز ادامه داد.
ادامه تمرینات بعد از پایان دادن به فیزیوتراپی گردن درد
هر زمان که یک برنامه فیزیوتراپی شامل قدرت و حرکت در هر قسمت از بدن مانند گردن باشد ، معمولاً پس از اتمام دوره درمان رسمی ، نیاز به ادامه برخی از انواع برنامه های نگهداری در خانه را دارد. به عنوان مثال ، اگر سال ها داشتن پوسچر بد منجر به گردن درد فعلی شده باشد ، ممکن است چندین هفته درمان فیزیوتراپی به از بین بردن درد کمک کند اما باید تمرینات خانگی و تغییر سبک زندگی برای بهبود پوسچر نیز در نظر گرفته شود تا از بازگشت درد جلوگیری شود.
تمرینات کششی فیزیوتراپی گردن درد
هنگامی که سر و شانه ها به دلیل پوسچر بد به جلو می روند ، برخی از عضلات قفسه سینه و گردن می توانند کوتاه شوند و با گذشت زمان سفت شوند که این وضعیت می تواند پوسچر بد را تقویت کرده و منجر به درد گردن شود.
تمرینات کششی زیر می تواند به شل شدن عضلات پوسچرال کمک کند و منجر به کاهش درد گردن می شود:
حرکت کششی کرنر
یک تمرین ساده که برای کشش عضلات قفسه سینه و شانه بسیار مهم است ، حرکت کششی کرنر به شمار می رود. این تمرین در گوشه ای از اتاق اجرا می شود.
این حرکت کششی به ترتیب زیر انجام می شود:
- رو به گوشه دیوار بایستید و پاها را کمی عقب تر از بدن قرار دهید.
- پاها باید در کنار هم باشند.
- ساعد را روی دو طرف دیوار قرار داده و آرنج ها را کمی پایین تر از ارتفاع شانه بیاورید.
- تا جایی که احساس درد نکنید به جلو خم شوید. باید در جلوی شانه ها و قفسه سینه ، کشش را احساس کنید.
- این کشش را برای حدود 30 ثانیه تا یک دقیقه نگه دارید.
این حرکت کششی را می توان 3 تا 5 بار در روز انجام داد. قبل از شروع تمرینات تقویت کننده گردن ، این تمرین خوبی است.
حرکت کششی ماهیچه بالا برنده کتف
دو ماهیچه بالا برنده کتف وجود دارد – یکی در هر طرف گردن – که به چهار فرآیند عرضی بالا وصل می شوند و از راستای شانه پایین می روند. این عضله می تواند سفت شود و ممکن است در جایی که به تیغ شانه وصل می شود ، حساس باشد. کشش این عضله می تواند در کاهش درد گردن نقش به سزایی داشته باشد.
کشش ماهیچه بالا برنده کتف می تواند در هنگام نشستن یا ایستادن به شکل زیر انجام شود:
- با بالا بردن آرنج در بالای شانه در طرفین ، ماهیچه را بکشید تا کشش پیدا کنند.
- در این حالت ، ابتدا آرنج را به یک طرف قاب درب تکیه دهید. این عمل، قسمت بیرونی شانه را به سمت بالا و قسمت داخلی آن را به سمت پایین می چرخاند که باعث کشیده شدن ماهیچه بالا برنده کتف می شود.
- در مرحله بعد ، سر را از پهلو چرخانده و چانه را به سمت پایین بیاورید ، و پشت گردن را کشش دهید.
- این کشش را برای حدود 30 ثانیه تا یک دقیقه نگه دارید.
در صورت تمایل ، می توانید کشش ماهیچه بالا برنده کتف را در طول روز چندین بار تکرار کنید.
تمرینات کششی گردن هرگز نباید تا سر حد درد گرفتن انجام شود. مدیریت مناسب درد اغلب بخش مهمی از هر تمرین کششی گردن است.
حرکت کششی گردن متداولی که باید از آن خودداری کرد!
چرخش گردن که شامل چرخش آهسته سر و کج شدن سر در یک حرکت دورانی کامل است ، اغلب توسط اکثر افراد در کلاس ورزش یا هنگام شرکت در یک مسابقه ورزشی یا رقص انجام می شود. با این حال ، تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از بردن سر به عقب و چرخش آن ، فشارهای ناخواسته ای بر مهره های گردنی وارد می کند. در مقایسه با سایر حرکات گردن ، چرخش گردن همچنین می تواند باعث فشرده سازی بیشتر شریان هایی شود که خون را به مغز می رسانند.
به خصوص برای فردی که با درد گردن سر و کار داشته باشد ، به طور معمول چرخاندن گردن توصیه نمی شود.
چه موقع باید تمرینات کششی را انجام دهیم؟
برخی از متخصصان توصیه می کنند پیش از تقویت ماهیچه های ضعیف ، حرکات کششی را انجام دهید. این نظریه بدین خاطر است که عضلات سفت بعد از کشش استراحت می کنند و سپس تمرین های تقویتی بعدی مؤثرتر خواهند بود. با این حال ، این نظریه هنوز از نظر علمی اثبات نشده است.
این که حرکات کششی گردن قبل یا بعد از تمرینات تقویت کننده گردن انجام شود ، ممکن است تأثیر زیادی نداشته باشد. به طور کلی ، توصیه می شود که تمرینات کششی و تقویتی را تا زمانی انجام دهید که باعث افزایش درد نشوند.
چنانچه در خصوص موارد بالا سؤالی دارید یا دوست دارید با ما تماس بگیرید ، وقت ملاقات تعیین کنید ، یا مشورت کنید لطفاً به این لینک مراجعه نمایید. خوشحال می شویم که به هر شکلی که ممکن است بتوانیم به شما کمک کنیم. ما به شما این اطمینان را می دهیم که با انتخاب کلینیک فیزیوتراپی شایگان مهر از بهترین خدمات توسط بهترین فیزیوتراپیست ها برخوردار خواهید شد.
کاربر عزیز، امیدواریم این اطلاعات توانسته باشد به شما در درمان بیماری تان کمک کرده باشد و هر چه زود تر، مجددا سلامتی خود را به دست آورید.
شاد و تندرست باشید.
تحقیق و ترجمه: مینو زرفش
منابع:
passive-physical-therapy-neck-pain
active-physical-therapy-neck-pain
